ترانه های عامیانه فریاد خاموش انسان هایی است؛ که خود را همگام با طبیعت نموده اند و سعی کرده اند برای پیشبرد زندگی خود مصائب و بلا های طبیعی را بردبارانه تحمل کنند . ترانه هایی که حکایت از صفا و صمیمیت و سادگی زندگی این انسان ها دارد. واسونک های این منطقه نیز این ویژگی ها را در خود دارد. ترانه های ساده و بی پیرایه ای که نشان از ساده زیستی و روحیه همیاری و همدلی مردم این منطقه دارد. این رساله ب...

ترانه، نوای شورانگیز و بی­ تکلف مردمانی عامه و گمنام است و نجوایی حاصل نخستین تراوش روح ملی و بدوی. ترانه­ های عروسی یا واسونک­ها یکی از گونه­ های ادبیات شفاهی است که زنان در آن بیشتر هنرنمایی کرده و هنرشان مورد قبول مخاطب (عروس و داماد) قرار گرفته­ است. این مهم خود از موضوعی پر اصالت پرده برمی دارد و آن اهمیت نقش فرهنگی ـ هنری زنان در آماده کردن دختران و پسران (فرزندانشان) برای ورود به زندگی م...

ترانه های محلی، یکی از زیرشاخه های اصلی فرهنگ عامه هستند که به دلیل کوتاهی، تنوع محتوایی و موزون بودن، فراگیری و کاربردی خاص یافته اند. در سال های اخیر پژوهش هایی متعدد در حوزۀ فرهنگ عامه و ترانه های محلی انجام شده؛ اما در اغلب این تحقیق ها، ویژگی های ساختاری و ادبی ترانه ها بررسی دقیق نشده است. اقلیم فارس، یکی از اصلی ترین قلمروهای رواج این گونه از ادب محلی است؛ به طوری که تاکنون هزاران ترانه ...

ترانه ­ها و واسونک­ ها از دلنشین­ ترین قالب ­های شعری زبان فارسی هستند که قدمت شفاهی و مکتوب چندین هزار‌ساله دارند و در زبان­ ها و گویش ­های مختلف ایرانی از جمله گویش هندیجانی رونق داشته ­اند. هدف از انجام این پژوهش، تحلیل ترانه­ های محلی مربوط به مجالس شادی و عروسی در شهرستان هندیجان است تا با ثبت این ترانه‌ها، هم آیین عروسی در این منطقه ماندگار شود و هم  ماندگاری گویش این منطقه رقم بخورد. در ...

شعر غنایی در لغت به معنای آوازخوانی، سرود و نغمه است و در اصطلاح به شعری گفته می‌شود که بیانگر عواطف و احساسات شخصی شاعر است. در این تعریف یادکرد زادبوم و احساسات شاعر نسبت به آن و مظاهر آن نیز قرار می‌گیرد. جهرم شهری در جنوب شرقی فارس است که نام آن از گذشته در متون کهن چون شاهنامه، آمده است. این شهر را در گذشته جنگل نخل می‌نامیده‌اند که بیانگر انبوه نخلستان‌های این شهر بوده است. به دلیل کاربرد...

در این پژوهش ادبیات شفاهی و فرهنگ عامه ی مردم زرقان بررسی شده است. مردم زرقان همانند دیگر مردم استان فارس به فارسی سخن می گویند ، اما لهجه ی فارسی آن ها کاملاً شبیه لهجه ی مردم شهرها و روستاهای مجاور نیست . پیرزنان و پیرمردان آن ، گنجینه ای عظیم از فرهنگ و ادبیات گذشته ی این شهر هستند. نگارنده با علم بر این موضوع بر آن شد تا فرهنگ و ادبیات شفاهی را به گونه ی مکتوب در آورد و با تحقیق از سالخوردگا...

بومی سرود به اشعاری گفته می شودکه شاعران محلّی با استفاده از فرهنگ، وازگان و درون مایه هایبومی منطقۀ خود آن را می سرایند. این ترانه ها در ادبیات شفاهی اهمیّت ویژه ای دارند؛ زیرا ما را با مفاهیم و اندیشه های متعالی آنان آشنا می سازند. بومی سرودها در حوزۀجغرافیای فرهنگی ایران بزرگ تنوع و گوناگونی فراوانی دارند. امیری، تبری، طالبا، نجما، کتولی، حقانی، سوت خوانی ، شرفشاهی، چهاردانه، کیلالی و لاک...

اشعار عامیانه (فولکلور) نوعی ادبیات منظوم شفاهی کهن و حاصل دستاوردهای فکری و ذهنی است که از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابد و با آنکه مکتوب نیست ، با افقهای اندیشه و حیات معنوی و فرهنگی جامعه ارتباط تنگاتنگ دارد. اشعار فولکلوریک قشم نیز برگرفته از فرهنگ عامیانه وکیفیت زندگی و احساسات و تجربیات و اصول اخلاقی مردم این منطقه , شفاهی و متمایز از زبان مرسوم است. اشعاری که می تواند نوع زندگی و مناس...

ترانه‌های محلی، یکی از زیرشاخه‌های اصلی فرهنگ عامه هستند که به دلیل کوتاهی، تنوع محتوایی و موزون‌بودن، فراگیری و کاربردی خاص یافته‌اند. در سال‌های اخیر پژوهش‌هایی متعدد در حوزۀ فرهنگ عامه و ترانه‌های محلی انجام شده؛ اما در اغلب این تحقیق‌ها، ویژگی‌های ساختاری و ادبی ترانه‌ها بررسی دقیق نشده است. اقلیم فارس، یکی از اصلی‌ترین قلمروهای رواج این گونه از ادب محلی است؛ به‌طوری‌که تاکنون هزاران ترانه‌...