اوت اکولوژی، اکو فیزیولوژی جوانه زنی بذر و تجزیه شیمیایی بخشهای مختلف میوه لیلکی gleditschia caspica desf.

گیاه لیلکی gleditschia caspica desf. بومی منطقه هیرکانی است و در ایران از آستارا تا گرگان، در جلگه ها و میان بند انتشار یافته است . امروزه عمدتا بصورت پایه های منفرد یا بصورت جمعیتهای کوچک در حاشیه مزارع، روستاها و گاوداریها مشاهده می گردد. تراکم آن در ایستگاههای مطالعاتی 116-278 پایه در هکتار و پوشش تاجی آن 42-101 درصد اندازه گیری شد. ریشه دوانی این گیاه سطحی و زیرسطحی، کوتاه و منشعب می باشد. بطور کلی رشد رویشی اینگونه از اواسط فروردین ماه آغاز می شود و در خرداد ماه به گل می نشیند و در آبان ماه میوه های آن می رسد. گونه مذکور در مکانهایی با درصد شیب کم و جهات مختلف می روید و طبق تقسیم بندی آمبرژه در اقلیمهای خیلی مرطوب یا مرطوب با زمستانهای معتدل یا خنک گسترش دارد. بارندگی سالیانه مناطق 12/4-16/9 درجه سانتیگراد است . نتایج تجزیه خاک مشخص می سازد که گونه لیلکی بر روی خاکهای دارای بافت s-l و si-l پراکنش یافته است . این خاکها دارای نسبت c/n بالایی هستند که نشاندهنده حاصلخیزی این خاکهاست . به علت رسیدن نور کافی، در بستر رویشگاههای اینگونه، انواع گیاهان علفی رشد می کنند. این گیاه در طبیعت از طریق ریشه جوش و کنده جوش و بذر تکثیر می یابد. در مطالعه تاثیر فاکتورهای حیاتی و نقش عوامل مخرب در محدود نمودن پراکنش لیلکی مشخص شد که عوامل اصلی محدود کننده پراکنش لیلکی چرای شدید دام، بهره برداری به منظور سوخت و پایه های حصار و... و تبدیل مناطق پوششی اینگونه به شالیزار و باغهای چای و کیوی و ایجاد طرحهای جنگلکاری برای گونه های دیگر می باشند. از طرف دیگر دامداران به منظور استفاده از میوه های لیلکی برای تغذیه دام، آنرا در کنار گاوسراها مورد حمایت قرار می دهند. اگر چه گاوها در حذف دانه رستهای لیلکی نقش مخرب دارند ولی در پراکنش بذر و حذف خواب بذرها با گذر آنها از دستگاه گوارش ، نقش مثبت در زادآوری این گیاه ایفا می نمایند. بررسی پیرامون روشهای بهینه حذف خواب در بذرهای لیلکی به این نتایج منجر شد که خیساندن بذرها به مدت 5 دقیقه در آب 80c و یا شکافتن پوسته بذر و یا قرار دادن در اسید سولفوریک غلیظ می توانند درصد جوانه زنی بذرها را تا حدود زیادی افزایش دهند و مشخص شد که سرمادهی، نور، اسید جیبرلیک تاثیری در حذف خواب و افزایش جوانه زنی بذرهای این گیاه ندارند. به منظور شناخت فاکتورهای مهم تغذیه ای دام، تجزیه شیمیایی بخشهای مختلف میوه g.caspica با استفاده از روشهای آزمایشگاهی صورت پذیرفت و درصد ماده خشک ، خاکستر، پروتئین، قندهای احیاءکننده، چربی، فیبر خام، کلسیم، فسفر و نمک برای هر بخش اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که درصد قندهای احیاءکننده، فیبر خام، کلسیم و خاکستر در نیام بدون بذر (پوسته میوه) بیشتر از نیام و بذر می باشد.