اثر آگونیستها و آنتاگونیستهای سیستم گابا - ارژیک بر straub tail ناشی از مرفین در موش سوری

دراین مطالعه،اثر عوامل گیرنده گابا بر برافراشتگی دم ایجاد شده توسط مرفین مورد بررسی قرار گرفت . حیوانات مورد آزمایش موش سوری بودند. تزریق زیرجلدی (sc) دوزهای مختلف مرفین (10-60 mg/kg) در موش سوری، ایجاد برافراشتگی دم وابسته به دوز می کند. 30 دقیقه پس از تجویز وبا دوز 40 mg/kg مرفین، حداکثر پاسخ دیده می شود. اثر ایجاد شده توسط مرفین با تجویز نالوکسان (0/5-2mg/kg) کاهش می یابد. تزریق داخل صقاقی دوزهای مختلف بکلوفن (2-8mg/kg) برافراشتگی دم حاصل از مرفین (sc), 40mg/kg را کاهش می دهدو پاسخ بکلوفن توسط (150mg/kg) cgp35348 بصورت ip، کاهش می یابد. cgp35348 به تنهایی تغییری ایجاد نمی کند. دوزه های متفاوت موسیمول (1-4mg/kg) بصورت ip و بیکوکولین (ip), (1-3 mg/kg) یا پیکروتوکسین (ip, 1-3mg/kg) نیز اثرات مرفین را کاهش می دهد. با تجویز بیکوکولین اثر موسیمول تغییر نمی کند. این طور نتیجه گیری می شود که فعالیت رسپتور گابا - a و گابا - b، برافرشتگی دم حاصل از مرفین را کاهش می دهد.