بررسی روند اصلاح ساختار آلیاژهای هیپریوتکتیک و یوتکتیک آلومینیم - سیلیسیم با آنالیز حرارتی

در این پژوهش اصلاح ساختار آلیاژهای آلومینیم - سیلیسیم تجاری با ترکیب یوتکتیک (11-13%si) و هیپریوتکتیک (17-19%si) که از نظر ساختاری و مکانیسم انجماد فازهای اولیه و ثانویه تفاوت بارزی نشان می دهند، با افزودن مواد حاوی فسفر و استرانسیم مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت و به منظور ارائه یک روش کنترلی کبفی رسم نمودارهای سرد شدن به وسیله تکنیک آنالیز حرارتی، همراه با آزمایش های متالوگرافی و ساختارشناسی استفاده به عمل آمد. مشخص گردید که در آلیاژهای هیپریوتکتیک ، افزودن حدود 0و1 درصد قسقر بهترین ریزدانگی را به همراه دارد، همچنین بهترین پارامترها در مطالعات آنالیز حرارتی، تغییرات درجه حرارت جوانه زنی، تغییرات منحنی مایع غیر تعادلی و دامنه انجماد قبل و بعد از افزودن مواد ریزکننده بوده و در عین حال شکل مشتق اول منحنی سرد شدن مبین کیفیت ریزدانگی است . در مورد آلیاژهای یوتکتیک 0.05 تا 0.075 درصد استرانیسم، منجر به بهسازی ساختاز شده و آنرا کاملا فیبری می نماید. بهترین پارامترها در مطالعات آنالیز حرارتی، تغییرات درجه حرارت جوانه زنی آلومینیم، اختلاف درجه حرارت ماکزیمم و مینیمم یوتکتیک و تغییرات درجه حرارت یوتکتیک قبل و بعد از افزودن ماده بهساز بوده و از روی منحنی سرد شدن و مشتق اول آن کیفیت بهسازی قابل پیش بینی است . به منظور ایجاد سیلیسیم اولیه در آلیاهای یوتکتیک ، میزان بهینه فسفر 0.05 تا 0.075 درصد است که در این حالت درجه حرارت جوانه زنی سیلیسیم اولیه و منحنی مایع بهترین پارامترهای بررسی آنالیز حرارتی می باشد.