بررسی استفاده از ویناس در تغذیه گاوهای شیری

به منظور بررسی اثر استفاده از ویناس در تغذیه گاوهای شیری، تعداد 8 راس گاو شیری از نژاد هلشتاین در یک طرح چرخشی (change over design) با چهار تیمار و چهار دوره مورد آزمایش قرار گرفت . طول کل دوره آزمایش 84 روز متشکل از چهار دوره 21 روزه بود. در هر دوره 14 روز برای عادت پذیری و 7 روزه برای نمونه گیری در نظر گرفته شد. دامهای آزمایشی در اصطبل بسته بصورت انفرادی و با جیره کاملا مخلوطی (tmr) تغذیه شدند. جیره های غذایی شامل مقادیر صفر، 2/5، 5 و 7/5 درصد ماده خشک جیره ویناس بود که به ترتیب جایگزین صفر، 207 40 و 60 درصد ماده خشک کنجاله تخم پنبه گردید. سایر اجزا جیره مشابه بوده و در تهیه جیره ها سعی شد تا حد امکان غلظت مواد مغذی جیره ها یکسان باشد. در طول مدت آزمایش آب و سنگ نمک بصورت آزاد در اختیار دامها قرار داشت . در هر دوره نمونه هایی از شیرابه شکمبه، خون، شیر و مدفوع گرفته شد و دامها نیز در ابتدا نیز و انتهای دوره توزین شدند. با توجه به نتایج حاصل از تجزیه آماری داده ها، میانگین ماده خشک مصرفی گاوهای تغذیه شده با سطوح مختلف ویناس تفاوت معنی دار نداشته ولی با افزایش مصرف ویناس تمایل به افزایش داشت . میانگین تولید شیر گاوهای تغذیه شده با سطوح صفر، 2/5، 5 و 7/5 درصد ویناس به ترتیب 17/91, 18/63, 18/9 و 17/28 کیلوگرم بود که این نتیجه در سطح p<0/001 اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان داده بطوریکه با افزایش درصد ویناس در جیره ها، مقدار شیر تولیدی کاهش یافت . میانگین درصد چربی شیر و میانگین مقدار تولید چربی شیر، تحت تاثیر سطوح مختلف ویناس قرار نگرفت . میانگین ph شیرابه شکمبه دامهای تغذیه شده با سطوح صفر، 2/5، 5 و 7/5 درصد ویناس به ترتیب 6/21, 6/4, 6/68 و 6/29 بود که از لحاظ آماری تفاوت بین آنها معنی دار بوده بطوریکه با افزایش مصرف ویناس ph شکمبه روند کاهشی را نشان داد. همچنین اثر سطوح مختلف مصرف ویناس بر روی قابلیت هضم جیره های آزمایشی از لحاظ آماری معنی داری بود و با افزایش ویناس مصرفی قابلیت هضم کاهش یافت . هزینه تولید هر کیلوگرم شیر برای گاوهای تغذیه شده با سطوح صفر، 2/5، 5 و 7/5 درصد ویناس به ترتیب 438، 436، 427/6 و 419 ریال بود.