بررسی مقایسه ای روشهای مختلف برآورد دبی حداکثر سیلاب بر مبنای سطح حوزه آبخیز (مطالعه موردی در استان گیلان)

استان گیلان قسمتی از حوزه آبخزی دریای خزر می باشد که در شمال ایران واقع شد است . یکی از مشکلات اساسی در طراحی تاسیسات آبی در این استان عدم شناخت کافی از جریانات سیلابی، برای حوزه هایی است که اندازه گیری دبی در آنها صورت نگرفته است . به این منظور روشهای مختلفی بکار می رود که یکی از این روشها استفاده از روابط تجربی مقایسه دبی حداکثر سیلاب بر مبنای سطح حوزه آبخیز می باشد. در این مورد کارهای وسیعی در سطح جهانی صورت گرفته است و بیش از 40 مدل مختلف از این قبیل در دسترس می باشد. عدم تنظیم این نوع مدلها برای نقاط مختلف ایران باعث می گرد که طراحان از مدلهای موجود در سایر نقاط استفاده نمایند که کاربرد این نوع مدلها با ثابتهای ریاضی مربوط به مناطقی که در آنجا تنظیم یافته اند، خطاهای قابل توجهی را در سایر مناطق در بر دارند. این تحقیق در دو قسمت صورت گرفته است . در قسمت اول، دوره بازگشت دبی های محاسبه شده از روشهای تجربی مورد برای 33 ایستگاه هیدرومتری مورد بررسی قرار گرفته است تا روش مناسب در برآورد دبی های سیلابی انتخاب گردد و در قسمت دوم، دبی های با دوره بازگشت معین با مساحت 18 ایستگاه همگن مدل بندی شده است و در نهایت روابط تجربی مناسبی ارائه شده که ضریب همبستگی آنها در سطوح قابل قبولی معنی دار بوده اند.