زیست سالم سازی خاکهای آلوده به هیدروکربنها (آروماتیکهای چند حلقه ای)

هدف از اجرای این پژوهش، برسی فرایند زیست تخریب پذیری آلاینده های هیدرو کربنی خاک توسط ریزسازواره های طبیعی ساکن در محل آلوده می باشد. نمونه های خاک، از پنج نقطه اطراف کارخانه ذوب آهن اصفهان و پالایشگاه قطان زغال سنگ آن تهیه شدند. پنج ریزسازواره پس از یک سری عملیات غنی سازی خاک آلوده، جدا و خالص شدند. پس از بررسی مصرف نفتالین بعنوان ماده آلاینده در فاز آبی توسط ریزسازواره ها، بهترین ریزسازواره انتخاب و توسط آزمایش های بیوشیمیایی شناسایی شد. سپس، منحنی رشد باسیلوس سرئوس بعنوان بهترین ریزسازواره رسم شد.زیست تخریب پذیری نفتالین توسط باسیلوس سرئوس با استفاده از سیستم مایع - جامد دوغایی پس از پایان هفته پنجم 9/89% می باشد. مشارکت میکروبی نتیجه بهتری را نشان داد. در انتها با بررسی اثر حضور مواد مغذی این نتیجه بدست آمد که استفاده از نسبت های معین ‏‎n:p‎‏ و ملاس در محیط کشت و ملاس و عصاره مخمر به ترتیب سبب تجزیه 75% و 68% از نفتالین در پایان هفته دوم شد. در صورتیکه تجزیه نفتالین بدون حضور این مواد 31% بوده است.