کاربرد تصاویر رقومی سنجنده تی.ام در مطالعه پوشش گیاهی مرتعی (مطالعه موردی منطقه حفاظت شده جهان نما)

مدیریت منابع طبیعی به منظور بهره برداری صحیح و موازات آن حفظ و حراست از آنها، امری اجتناب ناپذیر است. تخریب بی وقفه این ثروت خدادادی، به چاره اندیشی و تلاش مستمر هم نیازمند است. استفاده از توانمندی تکنولوژی فضایی درعرصه های مختلف منابع طبیعی، امروزه نظر اغلب متخصصان ذی ربط را به خود جلب کرده است. در این مطالعه امکان کاربرد داده های سنجنده تی.ام در برآورد درصد پوشش گیاهی، تولید سرپا و تهیه نقشه کاربری اراضی در بخشی از منطقه حفاظت شده جهان نما (گرگان) بررسی شده است. جهت برداشت میدانی از روش نمونه برداری طبقه بندی شده تصادفی و با استفاده از مکان یاب جغرافیایی ‏‎(gps)‎‏، استفاده شد. داده های ماهواره مربوط به میانگین ارزش قومی 9 پیکسل متعلق به هر واحد نمونه برداری و در هفت باند سنجنده تی.ام (سال 1998) می باشد. خطای ‏‎rms‎‏ در تصحیح هندسی معادل 98/0 ‏‎‎‏(کمتر از یک پیکسل) است. با استفاده از رگرسیون ساده خطی، رابطه بین داده های رقومی ماهواره به عنوان متغیر مستقل و داده های میدانی (درصد پوشش و تولید خشک سرپا) به عنوان متغیر وابسته بررسی و مدلهای آماری مناسب تهیه گردید. نتایج نشان میدهد که اگر داده های تولید و درصد پوشش در طبقات مجزا و با حداقل واریانس قرار نگیرند، داده های ماهواره قادر به برآورد آنها نیست. همچنین نتایج نشان داد که داده های ماهواره به راحتی توانستند درصد پوشش گیاهی و تولید در مقادیر بالا را برآورد نمایند. در طبقه بندی تصویر نیز اراضی جنگلی با صحت 99 درصد، اراضی مرتعی متراکم با صحت 50 درصد و اراضی زراعی و مراتع کم تراکم (مختلط) با صحت 28 درصد، تفکیک گردید. توصیه می شود در مطالعه پوشش گیاهی مراتع با استفاده از تکنیک سنجش از دور، ضمن توجه به قابلیت طیفی داده ها، به سایر خصوصیات از جمله ویژگی های بصری آن توجه شود.