اندازه گیری جیوه در بافت نرم و سخت میگوی موزی (fenneropenaeus merguiensis) در خلیج فارس (بندرعباس و قشم)

در این تحقیق میزان عنصر جیوه در بافت نرم و سخت میگوی موزی و رسوبات منطقه غرب بندرعباس (3 ایستگاه) و منطقه قشم(2 ایستگاه) با هدف بررسی میزان آلودگی محیط و موجودات منطقه به خصوص میگوی موزی اندازه گیری گردید. بدین منطور در تابستان وزمستان سال 1386 نمونه برداری از رسوبات بستر از 5 ایستگاه با 3 تکرار صورت گرفت. همچنین نمونه برداری از میگوی موزی از 5 ایستگاه مزبور انجام پذیرفت که پس از زیست سنجی و هضم شیمیایی نمونه ها در نهایت توسط دستگاه جذب اتمی میزان عنصر جیوه در میگوی موزی و رسوبات بستر اندازه گیری شد. نتایج حاصل بیانگر آن است که میانگین جیوه در رسوبات طی 2 فصل (بر حسب میکروگرم/گرم وزن خشک) (ppm ) 1.98 می باشد که در مقایسه با استانداردهای آمریکا و کانادا به طور معنی داری بیشتر است (p<0/05). همچنین میانگین جیوه در بافت سخت و نرم طی 2 فصل بترتیب 78.81±192.33 و 137.1± 296.16(بر حسب میکروگرم/کیلوگرم وزن خشک) (ppb) می باشد که در مقایسه با استانداردهای جهانیepa ، fda وwho به طور معنی داری کمتر است. هیچگونه همبستگی معنی داری بین اندازه و وزن میگوی موزی با میزان تجمع جیوه در بافت سخت و نرم طی فصل زمستان مشاهده نمی گردد ( p>0/05). در فصل تابستان تجمع جیوه در بافت نرم با طول کل میگوهای جنس نر همبستگی معنی داری را نشان می دهد ( p< 0/05).در حالیکه تجمع جیوه در بقیه موارد همبستگی منفی را نشان نمی دهد. ( p>0/05).