مبدل های آنالوگ به دیجیتال تمام نوری مبتنی بر ریزتشدیدگرهای حلقوی غیر فعال

در این پایان نامه یک روش تمام نوری جهت تبدیل سیگنال آنالوگ نوری به سیگنالهای دیجیتال نوری از روی یک مقاله مرجع بررسی و شبیه سازی شده است. در این روش از ریزتشدیدگرهای حلقوی در حالت غیر فعال برای تبدیل سیگنال آنالوگ به دیجیتال استفاده شده است. در ادامه یک روش جدید مبتنی بر روش موجود پیشنهاد گردیده است که در آن تعداد ریزحلقه های مورد نیاز جهت تبدیل، به حداقل ممکن یعنی تعداد بیتهای یک تبدیل کننده آنالوگ به دیجیتال کاهش یافته است. علاوه بر این، این روش باعث افزایش سرعت مبدل به دو برابر سرعت قبلی خواهد شد. عیب این روش این است که برای هر ریزحلقه نیاز به یک منبع آنالوگ مجزا خواهد بود که این امر علاوه بر پیچیدگی ساخت، مصرف توان سیستم را افزایش میدهد. بر اساس نیاز به سرعت بالا یا توان کم، طراحی با تغییر شعاع ریز حلقه و ضریب کوپلینگ و تلفات یکدوره¬ای ریزحلقه انجام می-پذیرد. مانند طراحی¬هایی که در سایر مبدلهای آنالوگ به دیجیتال در سیستمهای الکترونیکی صورت می¬پذیرد در اینجا نیز یک رقابت بین تعداد بیت مورد نیاز و سرعت مبدل برقرار است. تعداد بیت در مبدل به پارامتر دقت (finesse) مربوط میشود که این پارامتر به تلفات و ضریب تزویج مرتبط است. سرعت مبدل به شعاع ریزحلقه و ضریب تزویج و تلفات ریزحلقه ربط پیدا میکند. به علت سرعت بالا و پهنای باند زیاد و نویز کم گرایش به سمت سیستمهای تمام نوری سوق پیدا کرده است. تبدیل کننده های آنالوگ به دیجیتال تمام نوری کاربردهای زیادی در سیستمهای تمام نوری خواهند داشت.