مطالعه تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های گلرنگ (carthamus tinctorius l) با استفاده از نشانگر مولکولی isj

گلرنگ یکی از قدیمی ترین گیاهان روغنی است و بطور وسیعی در شرایط اقلیمی گرم و خشک خاورمیانه پرورش می یابد. گلرنگ مقاوم به کم آبی بوده و به شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک سازگاری دارد. از آنجا که بررسی خصوصیات گلرنگ با استفاده از نشانگرهای مولکولی در گذشته محدود بوده است. این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی22 ژنوتیپ گلرنگ برای اولین بار توسط آغازگرهای نیمه تصادفی(isj) مورد آزمایش قرار گرفت که ژنوتیپ ها شامل 8 ژنوتیپ ایرانی و 14 ژنوتیپ خارجی بودند. استخراج dna به روش موری و تامسون صورت گرفت. در انجام isjاز 30 آغازگر 10، 12، 15 و 18 نوکلئوتیدی استفاده شد. 29 آغازگر باندهای چند شکل تولید کردند. در نهایت 248 قطعه تکثیر یافته معرفی شدند که محدوده ای بین 100 تا 1500 جفت باز را شامل می شد. 220 باند (در حدود %7/88) چند شکل بودند و چند شکلی بین 100 تا 5/28 درصد متغیر بود که متوسط تعداد باند برای هر آغازگر 6/8 باند بود. دندروگرام براساس ضریب تشابه جاکارد و به روش upgmaرسم شد. در روش ضریب تشابه جاکارد (مجموع آغازگرهای (isj ژنوتیپ ها به 6 گروه تقسیم شدند. در این گروه بندی، ژنوتیپ های ایرانی و ژنوتیپ های خارجی در یک گروه قرار داشتند. این نتیجه قرابت و خویشاوندی ژنوتیپ های ایرانی و خارجی را نشان می دهد. نتایج نشان داد که نشانگرهای isj جهت مطالعه تنوع ژنتیکی مفید می باشند