مطالعه اثر دما، غلظت ،حلال و توان تابش در تخریب التراسونیکی محلولهای پلی وینیل پیرولیدون

فرآیند التراسونیک یک روش کاملا سودمند برای دپلیمریزاسیون ماکرومولکولها می¬باشد، زیرا وزن مولکولی آنها را با گسیختن حساس¬ترین پیوندها بدون ایجاد تغییری در طبیعت شیمیایی پلیمر کاهش می¬دهد و کلا پذیرفته شده است که انرژی آزاد شده از طریق حفره سازی یک مایع قادر به گسست پیوند بوده و در مورد محلول پلیمرها گسستگی پیوند می¬تواند منجر به تخریب آنها شود. عقیده براین است که تخریب التراسونیک بر خلاف تخریبهای شیمیایی و حرارتی یک فرآیند غیر تصادفی است که در آن شکستگی شدیدا در نقاط میانی زنجیر پلیمر اتفاق می¬افتد و در سایه آن مولکولهای بزرگتر شکسته شده و تخریب می¬شوند.در این پایان نامه سینتیک تخریب التراسونیکی محلولهای پلی وینیل پیرولیدون و تاثیر غلظت محلول پلیمر، دما، توان التراسوند و حلال بر مقدار و سرعت واکنش تخریب بررسی شده است که برای این منظور با استفاده از یک مدل سینتیکی که بر اساس داده¬های ویسکومتری است برخی پارامترهای سینتیکی از قبیل درجه واکنش ، ثابت سرعت واکنش و همچنین با استفاده از رابطه آرنیوس انرژی فعالسازی واکنش تخریب محاسبه شده است و نیز جهت اثبات تخریب پلیمر در اثر صوت¬دهی التراسونیکی علاوه از داده¬های ویسکومتری ، از طیف¬های ft-ir و gpc نیز استفاده شده است.