تاثیر نهج البلاغه در متون اخلاقی برگزیده فارسی تا پایان قرن هفتم

هدف پایان نام? حاضر این است که تأثیر پذیری متون اخلاقی فارسی از سد? سوم تا هفتم هجری را در چهار اثرمنتخب (قابوسنامه، کیمیای سعادت، کلیله و دمنه و گلستان) از کلام حضرت علی(ع) در نهج البلاغه مورد بررسی قرار دهد. با توجه به اینکه ازهمان ادوار نخستین ادب فارسی، سخنوران و ادیبان اثرخودرا با سخنان حضرت آراسته اند و جهت حرمت بخشی به آثار خود و جاویدان ساختن آنها به دامن قرآن و حدیث آویخته اند، هرچهار اثر نامبرده به نوعی از سخنان علی (ع) تأثیر پذیرفته اند، گاه عین کلام حضرت را در اثر خویش نقل کرده اندو گاه مفهوم سخن را عنوان ساخته اند. البته این تأثیر پذیری بیش از هر چیز از مفهوم است تا منطوق.میزان این تأثیرپذیری به نظر می رسد در کیمیای سعادت بیشتر باشد چرا که دایر? مباحث اخلاقی در این اثرگسترده تر است و به جزئیات بیشتری توجه دارد. این تأثیر در گلستان سعدی به علت آمیختگی نظم و نثر و بهر? ادبی بیشتر دشوارتر حس می شود، اما به صورت ترجمه، تفسیرومضمون برداری و برآیند سازی مشهود است.