بررسی سطح عملکرد ساختمانهای فلزی با بادبند برون محور به روش تحلیل غیر خطی بار افزون

طراحی و بهسازی سازه ها بر اساس عملکرد به عنوان آخرین دستاورد در زمینه طراحی لرزه ای مطرح است. هدف از طراحی بر اساس عملکرد قادر ساختن مهندس به طراحی سازه هایی است که عملکردشان قابل پیش بینی است. معیار طراحی در آیین نامه 2800 طراحی بر اساس نیرو می باشد که در ساختمان های معمولی بر اساس تحلیل استاتیکی معادل، نیروهای ناشی از زلزله محاسبه می شود طراحی بر این مبنا باعث در نظر نگرفتن اثرات دینامیکی واقعی زلزله خواهد شد. بنابراین بررسی سازه های طراحی شده بر اساس معیارهای آیین نامه 2800 برای تعیین وضعیت عملکردیشان ضروری به نظر می رسد. در میان سیستم های سازه ای که برای تحمل بار جانبی زلزله موجود می باشند سازه های با بادبند برون محور از اهمیت خاصی برخوردارند، این سیستم به دلیل داشتن سختی و شکل پذیری مناسب مورد توجه بسیاری از طراحان قرار دارد. در جاهایی که از خطر زلزله نسبی بالایی برخوردارند برای احداث ساختمان های مهم با ترکیب این سیستم با قاب های خمشی ویژه می توان به نتایج مطلوبی دست پیدا کرد. در این پژوهش به بررسی سطح عملکرد سیستم های برون محور و ترکیب آن با قابهای خمشی معمولی و ویژه برای چندین قاب 5 ،8 و10 طبقه با طول تیر پیوندهای مختلف می پردازیم. برای بدست آوردن نقطه عملکرد ساز ها از روش طیف ظرفیت آیین نامه atc40 که بر اساس تحلیل استاتیکی غیر خطی است استفاده شده است ، سپس اجزای سازه در نقطه عملکرد مورد ارزیابی قرار گرفته اند. مقادیر جابجایی های نسبی طبقات، دوران تیرهای پیوند، و نیاز یا عدم نیاز به بهسازی مورد توجه قرار گرفته است. در ضمن سازه های مورد نظر با تحلیل دینامیکی غیر خطی توسط چندین شتابنگاشت مورد ارزیابی قرار گرفتند و مشخص شد نتایج تحلیل استاتیکی غیرخطی محافظه کارانه می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده سازه های ترکیبی با قابهای خمشی، مخصوصا خمشی ویژه به دلیل کارکرد مناسب تیرهای پیوند در همه طبقات وضعیت مناسبی از نظر استهلاک انرژی و همچنین برآورده کردن معیارهای سطح عملکرد ایمنی جانی دارند.