تحلیل کارکردهای فرهنگی - هنری عکاسی در ایران (پنجاه سال اخیر)

-عکاسی در مصوبه های رسمی سال های دهه ی 1340 وزارت فرهنگ و هنر حضور می یابد اما تا سال میانی دهه ی 1350 جلوه ی جامعه شمول هنری به خود نمی گیرد. -عکاسی به مثابه ی شغل از قدمت و ارزش مطلوبی در جامعه برخوردار است و در دوره ی مطرح متاثر از ضرورت های اجتماعی تغییرات و شاخه های مختلفی را تجربه کرده است. اما از دیدگاه رسمی و متعارف در جامعه مگر در سال های دهه ی 1370 به عنوان شغل هنری مطرح نبوده است. -هنریت عکاسی در شکل جامعه شمول خود در ایران در سال های میانی 1350 محقق شد و بی درنگ توانست جایگاه هنر مدرن با ویژگی ایرانی را احراز کند اما نتوانست در تمام مقوله های عکاسی مدرن به تجربه ی کاملی دست یابد. - سلیقه ی عامه (شهروندان عکاس) در سال های دهه های 60 و 70 توانست خواسته ی خود را در حوزه ی ابزار و خدمات عکاسی به هنرمندان عکاس تحمیل کند.