تحلیل کارایی پروتکل های مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم

شبکه حس گر بی سیم از صدها گره حسگر تشکیل می شود که وظیفه آنها جمع آوری اطلاعات از محیط و در صورت امکان فشرده سازی و ارسال داده ها از طریق کانال بی سیم به ایستگاه مرکزی است. در این میان از آنجایی که گره های حسگر دارای منبع انرژی محدودی هستند استفاده از پروتکل ها و الگوریتم های مسیریابی می تواند در طول عمر این شبکه ها بسیار اثرگذار باشد. از طرفی مطالعه کارکرد این شبکه ها در مقیاس های کوچک و چند ده گره ای نمی تواند ملاک و مقیاس مناسبی در بررسی کارایی پروتکل های مسیریابی باشد. در این پایان نامه ابتدا به بیان مقدماتی از شبکه های حسگر پرداخته و مفاهیمی از جمله تجمیع داده ها و اثراتش و مدل مصرف انرژی در شبکه های حسگر را شرح می دهیم و انواع طبقه بندی پروتکل های مسیریابی ذکر می شود و سپس پروتکلهایی از نوع چند پخشی و تک پخشی بطور جداگانه شرح داده شده و سپس به بررسی سه پروتکل معروف و کاربردی از wsn ها پرداخته و آنها را در مقیاس های نسبتا بزرگ شبیه سازی می نماییم و با مطالعه نقاط قوت و ضعفشان سعی در ارائه راهکارهایی جهت بهبود کاراییشان، چه از لحاظ مصرف انرژی و چه از نظر تاخیر در انجام کار، خواهیم کرد.