بررسی اثر جریان های نقدی منفی بر حساسیت سرمایه گذاری-جریان نقدی

بحث درباره حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی در ابتدا توسط فازاری، هابارد و پترسن در سال 1988 میلادی مطرح گردید. آنها حساسیت بالای سرمایه گذاری به جریان نقدی را به عنوان معیاری برای وجود محدودیت های مالی تفسیر نمودند و به این نتیجه رسیدند که شرکت های دارای محدودیت مالی در مقایسه با شرکت های بدون محدودیت مالی، حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی بالاتری دارند. با این وجود، نتایج مغایری توسط مطالعات تجربی اخیر شامل مطالعات انجام شده توسط کاپلان و زینگالس، کاداپاکام و دیگران و کلیری بدست آمده است. نتایج بدست آمده توسط کلیری به جریان های نقدی منفی نسبت داده شد. بنابراین در تحقیق حاضر به دنبال تعیین نحوه اثر گذاری جریان های نقدی منفی بر حساسیت سرمایه گذاری-جریان نقدی در بین شرکت های موجود در بورس اوراق بهادار تهران و در فاصله زمانی 1380 تا 1386 می باشیم. حجم نمونه شامل 103 شرکت گردید. با استفاده از معیار های اندازه شرکت، عمر شرکت، نسبت سود تقسیمی، گروه تجاری، سطح نگهداری وجه نقد، مدل وجه نقد بهینه و سطح نگهداری وجه نقد-مدل وجه نقد بهینه شرکت های موجود در نمونه به دو گروه شرکت های با محدودیت مالی و بدون محدودیت مالی طبقه بندی گردیدند. نتایج نشان می دهد که بین سرمایه گذاری و جریان نقدی رابطه مستقیم معنادار وجود دارد. همچنین با حضور جریان های نقدی منفی، اثر محدودیت های مالی کاهش یافته به طوری که شرکت های بدون محدودیت مالی در مقایسه با شرکت های دارای محدودیت مالی، حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی بالاتری از خود نشان می دهند. این یافته مطابق با نتایج بدست آمده توسط کلیری می باشد. علاوه بر این تجزیه و تحلیل اضافی نشان می دهد که مشاهدات جریان نقدی منفی موجب کاهش حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی می گردد.