اثر مواد افزودنی مختلف بر مولفه های شیمیایی و تخمیری سیلاژ تفاله مرکبات وتأثیر منابع مختلف پکتینی بر عملکرد گاوهای شیرده هلشتاین

اثر مواد افزودنی مختلف بر مولفه های شیمیایی و تخمیری سیلاژ تفاله مرکبات و تأثیر منابع مختلف پکتینی بر عملکرد گاوهای شیرده هلشتاین در طی سه آزمایش مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمایش اول ترکیب شیمیایی و خصوصیات تخمیری سیلاژ تفاله مرکبات شاهد با سیلاژ تفاله مرکبات غنی شده با سطوح مختلف (6، 12 و 18 گرم در هر کیلوگرم تفاله مرکبات) تفاله چغندر، ملاس و آرد جو مورد مقایسه قرار گرفت. افزودن تفاله چغندر به سیلاژ تفاله مرکبات سبب کاهش ماده خشک سیلاژ تفاله مرکبات شد ولی میزان پروتئین سیلاژ و همچنینph و نیتروژن آمونیاکی سیلاژ افزایش یافت (05/0 p<). در بین سیلاژهای غنی شده با سطوح مختلف ملاس، میزان پروتئین سیلاژ با افزودن ملاس کاهش یافت ولی میزان خاکستر وph افزایش یافت. تیمارهایی که با سطوح مختلف آرد جو غنی شده بودند، میزان ماده خشک سیلاژ تفاله مرکبات با افزایش سطح آرد جو افزایش یافت و میزان درصد پروتئین سیلاژ تا سطح 6 و 12 گرم آرد جو، افزایش یافت ولی در سطح 18 گرم کاهش یافت. میزان ph بین تیمارها با افزایش سطح آرد جو تا سطح 6 گرم آردجو افزایش یافت ولی در سطح 12 و 18 گرم اختلاف بین تیمارها معنی دار نبود (05/0 p>). همچنین بین تیمارها از نظر پایداری هوازی اختلاف معنی دار وجود داشت، بطوریکه با افزایش سطح آرد جو، پایداری هوازی کاهش یافت. در آزمایش دوم، خصوصیات تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک خوراک های پکتینی با استفاده از روش کیسه های نایلونی با هم مقایسه شدند. این آزمایش نشان داد که بین تیمارها از لحاظ میزان بخش سریع تجزیه و همچنین تجزیه پذیری موثر اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0 p<) بطوریکه میزان بخش سریع تجزیه در خوراک حاوی تفاله مرکبات و تفاله چغندر بالاتر از سایر تیمارها بوده است و میزان تجزیه پذیری موثر برای تیمار حاوی تفاله چغندر بالاتر از سایر تیمارها بود. در آزمایش سوم تأثیر منابع مختلف پکتینی بر عملکرد گاوهای شیرده هلشتاین در اوایل شیردهی مورد مطالعه قرار گرفت. 8 رأس گاو شیرده هلشتاین با دو شکم زایش و میانگین روزهای شیردهی23±60 و متوسط تولید شیر9 ±33 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین 4×4 با دو تکرار و 4 دوره 21 روزه شامل 14 روز دوره عادت پذیری و 7 روز دوره نمونه گیری مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارها حاوی سطوح 10 درصد ماده خشک جیره، آرد جو(تیمار شاهد)، تفاله چغندر، سبوس گندم و تفاله خشک مرکبات بودند. نوع منبع پکتینی بر مصرف ماده خشک، تولید و ترکیب شیر و همچنین متابولیت های خونی معنی دار نبود (05/0 p>). مدت زمان مصرف خوراک به ازای هر کیلوگرم ماده خشک مصرفی در روز معنی دار نبود ولی مدت زمان مصرف خوراک به ازای هر کیلوگرم ndf مصرفی بین تیمارها معنی دار بود (05/0 p>). همچنین بین تیمارهای مختلف از نظر مدت زمان نشخوار و کل فعالیت جویدن، اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0 p>). کلمات کلیدی: آرد جو، تفاله چغندر، سیلاژ تفاله مرکبات، ملاس، منابع پکتین