تخمین تابع تقاضای پول با تأکید بر هزینه فرصت نگهداری پول و با استفاده از داده های تابلویی در بازه ی زمانی 1990-2008

تقاضای پول از اواسط قرن هیجدهم یا حتی قبل از آن توجه اقتصاددانان پولی را به خود جلب کرده است، زیرا به مهمترین مسائل اقتصاد کلان یعنی تورم، بیکاری، سطوح درآمد، نرخهای بهره، بازارهای مالی ونظام بانکی مربوط می شود. یکی از مهمترین نکات در مدلهای رایج تقاضای پول پیدا کردن مناسب ترین متغیر برای نشان دادن هزینه فرصت نگه داری پول است، لذا تأکید این مطالعه نیز بر یافتن متغیر مناسب ذکر شده برای کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد. در این راستا این مطالعه با استفاده از داده های سالانه و در دوره ی زمانی 1990-2008 و نیز با استفاده از داده های تابلویی برای گروه کشورهای منتخب در حال توسعه و توسعه یافته شکل گرفته است. یافته های این مطالعه نشان می دهند که برای کشورهای در حال توسعه نرخ تورم نماینده بهتری برای نشان دادن هزینه فرصت نگهداری پول می باشد. این امر را می توان معلول عدم کارآیی بازارهای مالی در این کشورها دانست. همچنین برای کشورهای توسعه یافته هر دوی متغیرهای نرخ بهره و تورم به منظور نشان دادن هزینه فرصت نگهداری پول باید استفاده شود، که میتوان گفت به دلیل وجود بازارهای رقابتی دراین زمینه نرخ بهره توانسته است نماینده مناسبی برای نشان دادن بازدهی دارایی های دیگر همچون سهام و اوراق قرضه باشد و از طرف دیگر نرخ تورم نیز توانسته نماینده ای از دارایی هایی همچون کالاهای بادوام و ارز به شمار آید.