اثربخشی گشتالت درمانی در سازگاری دانش آموزان متوسطه عشایری

چکیده: این پژوهش به منظور بررسی اثر بخشی گشتالت درمانی گروهی بر سازگاری دانش آموزان متوسطه عشایری انجام گرفته است. در این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون یاگروه آزمایش و کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان پسر پایه اول و دوم متوسطه شاغل به تحصیل در مدارس شبانه روزی شیراز که حدود 220 نفر بودند می باشند که بعد از اجرای تست سازگاری (aiss) حدود 60 نفر که نمره سازگاری بالا در تست سازگاری داشتند انتخاب شدند 12 نفر به صورت تصادفی درگروه آزمایش و 12 نفر به طور تصادفی در گروه کنترل قرار گرفت. اعضای گروه آزمایش 10 جلسه گشتالت درمانی به شیوه گروهی دریافت داشتند و گروه کنترل هیچ گونه برنامه درمانی دریافت نکردند. با استفاده از تحلیل کوواریانس فرضیه های مطرح شده مورد آزمایش قرار گرفتند، نتایج کلی بیانگر این است که: گشتالت درمانی به شیوه گروهی بر سازگاری کلی و همچنین سازگاری عاطفی و سازگاری آموزشی دانش آموزان تأثیر معناداری داشته است. ولی برسازگاری اجتماعی دانش آموزان تاثیر معنادار نداشته است. واژگان کلیدی: گشتالت درمانی، سازگاری عاطفی، سازگاری آموزشی، سازگاری اجتماعی.