اثر سالیسیلیک اسید بر فعالیت آنتی اکسیدانی و به تأخیر انداختن پیری گل های شاخه بریدنی لیزیانتوس

در پژوهش حاضر، اثرات غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید (50، 150،100 و 200 میلی گرم در لیتر) در 4 دوره نمونه برداری، بر ویژگی-های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل لیزیانتوس بررسی گردید. فاکتورهایی نظیر طول عمر گلجایی، جذب محلول، وزن تر، پروتئین کل، پرولین، آنزیم لیپوکسی ژناز و سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی شامل آنزیم سوپراکسید دیسموتاز اندازه گیری شد. کاربرد 100 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید در محلول نگهدارنده، باعث کاهش اثرات مخرب حاصل از پیری، کاهش پرولین آزاد، افزایش میزان جذب آب، وزن تر نسبی و در نهایت عمر پس از برداشت، نسبت به شاهد شد. سالیسیلیک اسید با کاهش فعالیت آنزیم لیپوکسی ژناز و همچنین به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی و افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز و در نهایت تولید پروتئین های مقاومت، پیری گل ها را به تأخیر انداخت.