برررسی فاکتورهای موثر بر بهره وری چربی در تغذیه جوجه های گوشتی

به منظور بررسی فاکتورهای موثر بر بهره وری چربی در تغذیه جوجه های گوشتی، سطوح مختلف صفرای گاوی خشک شده همراه با سطوح مختلف گلایسین، آنزیم و اسید آلی، 4 آزمایش انجام شد. در آزمایش اول،اثر سطوح مختلف صفرای گاوی خشک شده بر عملکرد، قابلیت هضم ظاهری چربی، بافت شناسی روده و متابولیت های خونی جوجه های گوشتی در دو دوره آزمایش آغازین (7 تا 21 روزگی) و رشد (22 تا 42 روزگی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. در طول دوره رشد و نیز کل دوره، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در تیمار حاوی 50/0% صفرای گاوی خشک شده در مقایسه با بقیه تیمارها به صورت معنی داردی(05/0p<) بهبود یافت. افزودن صفرای گاوی خشک شده به طور خطی باعث افزایش قابلیت هضم ظاهری چربی شد. همچنین افزودن صفرای گاوی خشک شده باعث افزایش معنی دار(05/0p<) ارتفاع و عرض پرز، عمق کریپت و مساحت سطح ظاهری پرزها گردید. با افزودن صفرای گاوی خشک شده، بین تیمارها از نظر متابولیت های خونی اختلاف معنی داردی مشاهده نشد. در آزمایش دوم، اثرات افزودن سه سطح گلایسین(0، 25/0 و 50/0 درصد) و سه سطح صفرای گاوی خشک شده (0، 25/0 و 50/0 درصد) بر عملکرد، قابلیت هضم ظاهری چربی، متابولیت های خونی و ویسکوزیته شیرابه ایلئومی جوجه های گوشتی تغذیه شده با 5 درصد پیه، مورد بررسی قرار گرفتند. در این آزمایش جیره های آغازین و رشد با انرژی و پروتئین یکسان به طور آزاد در دسترس جوجه ها قرار گرفتند. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره آغازین تحت تأثیرتیمارها قرار نگرفتند. افزایش سطح صفرای گاوی، مصرف خوراک، افزایش وزن و قابلیت هضم ظاهری چربی را به طور معنی داردی (05/0p<) افزایش داد. اگرچه متابولیت های خونی با افزودن گلایسین تحت تأثیر قرار نگرفتند، امّا استفاده از 50/0 درصد صفرا میزان کلسترول، تری گلیسرید، hdl و ldl را به طور معنی داردی افزایش داد. ویسکوزیته شیرابه ایلئومی با افزودن مکمل گلایسین با و بدون صفرا تحت تأثیر قرار نگرفت. اثر افزودن سه سطح آنزیم (اندوفید) (0، 05/0 و1 درصد) به همراه سه سطح صفرای گاوی خشک شده (0، 25/0 و50/0 درصد) در آزمایش سوم مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش، ضریب تبدیل خوراک با افزودن آنزیم و صفرای گاوی خشک شده به طور معنی داردی (05/0p<) کاهش یافت. افزودن صفرای گاوی خشک شده قابلیت هضم ظاهری چربی را به طور معنی داردی (05/0p<) افزایش داد. افزودن آنزیم هرچند که باعث افزایش معنی داردی در کلسترول سرم گردید امّا بر سایر متابولیت های خونی تأثیر نداشت. کلسترول hdl و ldl در نتیجه افزودن سطح 50/0 درصد صفرای گاوی خشک شده به طور معنی داردی افزایش یافتند. هرچند که افزودن آنزیم باعث کاهش معنی داردی در ویسکوزیته شیرابه ایلئومی گردید امّا با افزودن صفرا تحت تأثیر قرار نگرفت. در آزمایش چهارم اثر سه سطح صفرای گاوی خشک شده همراه با سه سطح اسید آلی (آرگاسید) (0، 15/0 و 3/0 درصد) مورد بررسی قرار گرفتند. افزودن صفرای گاوی خشک شده در طول دوره آزمایش تأثیری بر مصرف خوراک نداشت. هرچند که با افزودن صفرای گاوی در طول مدت آزمایش افزایش وزن جوجه ها به طور معنی داردی بهبود یافت. قابلیت هضم ظاهری چربی با افزودن صفرای گاوی خشک شده و نیز با افزودن اسید آلی در سطح 15/0درصد به طور معنی داردی افزایش یافت، امّا اثر متقابلی در نتیجه افزودن صفرا و اسید آلی مشاهده نشد. افزودن اسید آلی تأثیرمعنی داردی بر متابولیت های خونی نداشت امّا افزودن صفرای گاوی خشک شده در سطح 50/0 درصد متابولیت های خونی را به طور معنی داردی افزایش داد. ویسکوزیته شیرابه ایلئومی،با افزودن اسید آلی و صفرای گاوی خشک شده تحت تأثیر قرار نگرفت.