زمینه های فکری شکل گیری نازیسم در آلمان

نازیسم، به عنوان یک جریان سیاسی بعد از جنگ جهانی اول در فاصله سالهای کوتاهی نازیسم در آلمان به قدرت بی نظیری دست یافت. مساله اصلی این میباشد که این پدیده مهم تا چه حدی متاثر از ساختارهای جامعه ی آلمان بعد از معاهده ورسای بود؟ از سوی دیگر چقدر متاثر از شرایط جهانی بود است؟ ساختار داخلی ( ضعف شدید اقتصادی جامعه آلمان ناشی از تحمیلات معاهده ورسای ) و ساختار بین المللی، چقدر در قدرت یابی این جریان سهم داشته اند؟ ساختارگرایان، تمام فرایند قدرت یابی نازیسم به عنوان یک جریان سیاسی را متاثر از ساختار داخلی و خارجی می دانند و معتقدند که ساختار شکننده داخلی در دو بعد، اقتصاد ضعیف که بیکاری و فقر فراوانی را برای آلمانها به بار آورد، و از سویی دیگر ساختار شکننده سیاسی جمهوری وایمار که به خاطر امضاء معاهده ورسای و همراهی با متفقین گروههای مخالف زیادی از ملی گرایان تا مارکسیستها را در مقابل خود داشت، باعث تمایل توده های مردم به نازیسم و علاقه مندی به آرمانهای آنان شد. از سویی دیگر سازه انگاران توجه خود را بر روی بافت های هویتی و ذهنی متمرکز می کنند. و ایده ی قدرت طلبی، در آلمان را در زمانی پیش از تحقیر ملت آلمان ناشی از معاهده ی ورسای جستجو می کنند. سازه انگاران، هویت آلمانی و قدرت طلبی و نژاد پرستی را نه در آلمان نازی بلکه در آلمان قرن 19 جستجو می کنند. نکته اساسی تحقیق حاضر در ذکر این نکته می باشد که توضیح پدیده ی سیاسی مهمی هم چون جریان نازیسم در آلمان به وسیله ی رویکردهای تک بعدی اشتباه می باشد. و اساسا رویکردی تک بعدی نمی تواند از توضیح آن چنان پدیده ی مهمی بر آید. اهمیت تحقیق حاضر در ارائه ی نگرش وسیع تر به ریشه های ظهور نازیسم است. چنانچه با نگاه ساختاری به بررسی عوامل عینی و ساختاری متاثر بر ظهور نازیسم می پردازیم. و از سویی دیگر تلاش داریم به طور ویژه اهمیت هویت و اندیشه ی پیشینی آلمان قرن 19، به خصوص در آراء دو متفکر بزرگ آلمانی، فردریش نیچه و فردریش هگل بپردازیم.