بهینه سازی چندهدفه کنترل نیمه فعال ساختمان ها با استفاده از میراگرهای ویسکوز مایع به کمک الگوریتم های ژنتیکی

سیستم های کنترل نیمه فعال و میراگرهای ویسکوز مایع نیمه فعال به عنوان زیرمجموعه ای از این سیستم های کنترلی، قابلیت خود را در کاهش پاسخهای لرزه ای ساختمان های بلند نشان داده اند. از مزایای مهم این میراگرها، قدرت تطبیق با رفتار سازه به منظور غلبه بر نیروهای زلزله است. در این میراگرها انرژی خارجی فقط برای تنظیم شیر کنترلی بکار می رود که مقاومت در برابر جریان را تغییر داده و مقادیر میرایی متغیری را برای سازه فراهم می سازد. از این رو انرژی مورد نیاز جهت عملکرد وسایل فوق اندک بوده و بنابراین قابلیت اعتماد آنها در جریان زلزله که منابع انرژی عموماً از دست می روند، بسیار بالاست. در این رساله، بهینه یابی چندهدفه عملکرد میراگرهای ویسکوز مایع نیمه فعال در کاهش پاسخهای لرزه ای ساختمان های بلند تحت اثر نیروی های افقی زلزله، با استفاده از الگوریتم ژنتیکی مورد مطالعه قرار می گیرد. تعداد و موقعیت بهینه میراگرها به عنوان متغیرهای تصمیم گیری و پاسخ های سازه نظیر حداکثر شتاب طبقه، برش پایه و... به عنوان توابع هدف در نظر گرفته شده اند که باید حداقل گردند. توابع فوق بصورت گروه اهداف سه تایی در بهینه یابی چندهدفه شرکت داده می شوند و هدف، یافتن نقاطی موسوم به جواب های بهینه پارتوست که نسبت به یکدیگر غیربرتر بوده و می توانند اهداف معرفی شده را بطور همزمان تا حد امکان کاهش دهند. هر یک از این جواب های بهینه پارتو در حقیقت معرف چیدمان خاصی از تعدادی میراگر در موقعیت های معینی از سازه می باشد. مطالع? عددی روی سه ساز? هفت، دوازده و هجده طبقه، انجام می پذیرد که بصورت سه بعدی مدل شده اند. برای حصول پاسخ های سازه ها، معادلات حرکت با حضور میراگرها و در فضای حالت نوشته و حل می شوند. در این مطالعه الگوریتم ژنتیک مرتب سازی نامغلوب سریع و نخبه گرا (nsga-ii) مورد استفاده قرار گرفته است.