بررسی عوامل موثر بر تفاوت های ارتباطی زنان و مردان در روابط میان فردی

این تحقیق با هدف "بررسی عوامل موثر بر تفاوت های ارتباطی زنان ومردان شهر تهران درروابط میان فردی " انجام گرفته است. روش این تحقیق پیمایشی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه بوده است و پس از پرشدن پرسشنامه ها، جداول توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار spss بدست آمده و تحلیل شد. جامعه آماری این تحقیق شامل مردم شهر تهران است که بر اساس قلمرو تحقیق 7705036 هز ار نفر بودند بررسی ها نشان داد که که مردان نسبت به زنان رقابت پذیری، حس دستوردهی، حمایت زبانی و رودربایستی زیادتری در برقراری ارتباط دارند. آنها رک گوترهستند. و حالات روانی خود را صریح تر بیان می کنند. آنها در ارتباط با دیگران خود محور تر از زنان هستند. و در بیشتر مواقع سکوت را ترجیح می دهند همچنین در برابر تغییرات مقاومترند. شناختشان از خود بسیار کم است و دیدشان به مسائل سطحی تر از زنان است اما بسیار کنجکاو تر از آنها هستند. مردان خود را کمتر درگیر مسائل می کنند.و خواسته های خود را بدون حاشیه مطرح می سازند و یا برای ارتباط مقدمه چینی نمی کنند. همچنین اعتماد به نفس مردان بیشتر از زنان است. در مقابل زنان نسبت به مردان اجتماعی ترند و اسقلال طلبی زیادی دارند. در برقراری ارتباط بسیار صمیمی اند. زنان وظیفه گراتر از مردان هستند. و اعتقادات بر روی برقراری روابط آنها تأثیر زیادی دارد. زنان در پرسیدن سوال از سوالات کوتاه استفاده می کنند. همچنین زنان رازدارتر از مردان هستند.و عمقی به مسائل می نگرند. آنها در روابط خود با دیگران بسیار محتاتانه عمل می کنند. زنان اهل تفکرند و ثبات شخصیت زیادی دارند و همچنین زنان حالات روحی لطیف تری دارند. با این تفاسیری که ارائه شد می توان به تفاوت های ارتباطی زنان و مردان در روابط میان فردیشان پی برد.