ارزیابی آمادگی الکترونیکی شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران

بررسی روند پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات در سازمانها شامل سه مرحله شناخت وضع موجود، ترسیم وضع مطلوب و برنامه ریزی گذار از وضع موجود می باشد. در مرحله نخست جایگاه سازمانها بایستی از لحظ آمادگی الکترونیکی مشخص گردد تا از طریق آن استراتژی مناسب را اتخاذ نمود. بنا به اعتقاد هیکس(2001) توسعه دولت الکترونیکی در کشورهای در حال رشد با دو چالش اصلی روبروست. اول این که در اغلب کشورهای در حال رشد، دولت ها تنها تلاشهای آغازین در حوزه دولت الکترونیک را شروع کرده اند و دیگر آنکه بسیاری از این اقدامات آغازین در حوزه دولت الکترونیک به شکست کلی یا جزئی انجامیده اند.جهت انجام این تحقیق با استفاده از مدلهای مختلف ارزیابی آمادگی الکترونیکی شاخص های مهم و تاثیر گذار انتخاب و سپس پرسشنامه ای متشکل از 57 سوال با بهره گیری از کمک خبرگان این رشته و با روایی مناسب و پایایی 0.954 تهیه و بین نمونه 36 نفری توزیع و میزان آمادگی الکترونیکی ستاد پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران درهفت بعد تعیین شده اندازه گیری و سپس میزان آمادگی الکترونیکی کلی سازمان محاسبه و مقدار 2.97 حاصل گردید که این مقدار پایین تر از حد قابل قبول یعنی عدد 3 می باشد.