بررسی و مقایسه ی روشهای مختلف نشت یابی بر پایه ی پایش محاسباتی در خطوط لوله، انتخاب یک روش از میان آنها و تصدیق عملکرد آن بوسیله ی مقایسه با روش شاهد umb

یکی از مسایلی که در بهره برداری از خطوط لوله از اهمیت زیادی برخوردار می باشد، نشت یابی است. چراکه ایجاد نشت در یک لوله می تواند عواقب مختلف مالی، جانی و زیست محیطی داشته باشد. به طور قطع در حال حاضر در کشور اقداماتی برای نشت یابی انجام می شود. اما تقریبا تمامی آنها یا به صورت مقطعی انجام می شوند و یا اینکه برای پایش بر خط، نیاز به استقرار تجهیزات متفاوت از تجهیزات عمومی خطوط لوله و با هزینه های قابل توجه است. بنابراین منطقی به نظر می رسد که از متدهایی استفاده شود که تجهیزات معمول نصب شده بر روی خط (مثل فشار سنجها و دبی سنجها در دو انتهای خط) در بستر یک سیستم جمع آوری داده، ورودی آنها را فراهم کنند. روشهایی که این ویژگی را دارا می باشند طبق تعریف استاندارد api 1130، "روشهای پایش محاسباتی خطوط لوله" (computational pipeline monitoring systems) و یا "روشهای نرم افزاری" نامیده می شوند. در این پایان نامه روشهای مختلف نشت یابی نرم افزاری را بررسی می کنیم. بعلاوه دو روش از این روشها را با هدف بومی سازی دانش آن، طراحی تفصیلی کرده و بکمک داده های ایجاد شده از یک مدل هیدرولیک گذرا (که آن نیز به صورت جداگانه ایجاد شده است) مورد ارزیابی قرار می دهیم. دو روش نشت یابی با کمک بالانس جرمی با محاسبه انباشتگی (cmb) و بدون محاسبه ی انباشتگی (umb) برای این منظور انتخاب شده اند. نتایج شبیه سازی عملکرد این دو روش نشان از پیشرفت قابل ملاحظه در زمان تشخیص نشت نسبت به وضعیت فعلی تشخیص نشت در کشور دارد.