گفتمان تلیغات در مجللّات و روزنامه های فارسی بر پایه نظریه وودز(2006)

رساله ی حاضر، پژوهشی است در حوزه ی زبانشناسی که به بررسی ابزارهای زبانی در تبلیغات مجلّات و روزنامه های زبان فارسی براساس چارچوب نظری وودز می پردازد. این نظریه نشان می دهد که تبلیغ کنندگان از چه ابزارهای زبانی برای ترغیب مخاطب بهره می گیرند و چگونه آنها را به کار می برند. برای این منظور، تبلیغات مجلّات «موفقیّت، خانواده، خانواده سبز و روزهای زندگی» از هر کدام ده عدد مربوط به سالهای 1390و 1389، تبلیغات روزنامه های «جام وجم، همشهری، کیهان و اطّلاعات» از هر کدام بیست عدد مربوط به 1390، مورد بررسی قرار گرفته است؛ که جمعا چهارصد و پنجاه و عدد تبلیغ، مطالعه و بررسی شده است و این نتایج بدست آمده است که1- از نحو در تبلیغات مجلّات و روزنامه های زبان فارسی مثل: استفاده از «صیغه امری، صفت عالی و جملات سوالی» استفاده می شود، 2- همه ی شیوه های مورد نظر وودز که عبارتند از: صفت عالی و شخصی سازی، صیغه امری، سوال بلاغی، مبالغه، مقایسه، استفاده از صفت«جدید»، صفت جامع بدون استفاده از هیچ دستورخاص، سه قسمتی، سوال بلاغی، مواد تشکیل دهنده ی محصول، قافیه، پیش انگاری، کلمات ضد و نقیض، ریتم، تکرار، لغت اختراعی، استعاره، نوشتن حروف آغازی عبارات، جان بخشی به اشیاء، نماد صوتی، حسن تعبیر، ابهام واژگانی و تشبیه بر تبلیغات مطبوعات ایران منطبق نیست، 3- میزان کاربرد همه شیوه های گفتمان تبلیغات یکسان نیست؛ مثلا «جان بخشی به اشیاء، نماد صوتی، حسن تعبیر، ابهام واژگانی و تشبیه» در تبلیغات مجلّات و روزنامه های فارسی زبان کاربرد ندارند. اما ابزار استفاده از «زمان حال» که در الگوهای وودز نبوده است در تبلیغات مطبوعات ایران کاربرد دارد. در تبلیغات زبان فارسی، 50/18 از «صفت عالی و شخصی سازی»، 89/11از «صیغه امری»، 69/9 از «سه قسمتی»، 03/9 از «صفت جامع بدون استفاده از هیچ دستورخاص»، 81/8 از «زمان حال»، 95/5 از «مبالغه»، 29/5 از «مقایسه»، 52/3 از «استفاده از صفت«جدید»، 86/2 از «سوال بلاغی»، 76/1 از «مواد تشکیل دهنده ی محصول»، 54/1 از «قافیه»، 10/1 از «پیش انگاری»، 44/ از «کلمات ضد و نقیض»، 22/ از «ریتم، تکرار، لغت اختراعی، استعاره و نوشتن حروف آغازی عبارات» و 0/ از «جان بخشی به اشیاء، نماد صوتی، حسن تعبیر، ابهام واژگانی و تشبیه »، استفاده می شود.