ارزیابی تاثیر بی تمرینی بر شاخص های فیزیزلوژیکی و عملکردی کشتی گیران پسر نوجوان استان اردبیل

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر10 روز بی تمرینی بر شاخص های فیزیولوژیکی وعملکردی کشتی گیران نوجوان پسر استان اردبیل بود. به همین منظور تعداد13 کشتی گیر با میانگین سنی96/0±4/15سال ، قد27/5±45/171سانتی متر و وزن 12/15± 69/63 کیلوگرم به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. متغیـرهای عملکردی و فیزیولوژیکی آزمودنی ها همـانند سن، قد، وزن، درصد چربی بدن، توده بدون چربی بدن، پرش طول، پرتاب وزنه از بالای سر، انعطاف شانه، انعطاف تنه به جلو، توان بی هوازی، چابکی، دراز نشست، پرس سینه، اسکات پا، سرعت، زمان عکس العمل، vo2max پیش و پس از 10 روز بی تمرینی اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از روش آزمون t برای گروه های همبسته استفاده شد. نتایج بدست آمده بیانگر آن بود که بعد از 10 روز بی تمرینی شاخص های عملکردی کشتی گیران تفاوت معناداری نداشته است(05/0?p). رکورد آزمون ها در انعطاف پذیری شانه، انعطاف پذیری تنه به جلو، پرش طول ایستاده، زمان عکس العمل، پرس سینه، اسکات پا، چابکی، درازنشست، پرتاب وزنه، سرعت، حداکثر توان بعد از 10 روز بی تمرینی تغییر معناداری نداشتند. در حالی که vo2max آزمودنی ها کاهش معنا داری پیدا کرده بود (05/0?p). همچنین بعد از 10 روز بی تمرینی توده بدون چربی و درصد چربی بدن تفاوت معناداری نشان نداد(05/0?p ). با توجه به نتایج حاصله می توان گفت 10 روز بی تمرینی تغییر معناداری در عوامل عملکردی و ترکیب بدنی کشتی گیران نوجوان بدنبال ندارد.