کاربرد عملی مهارتهای ارتباط صمیمانه(pairs)و اثربخشی آن بر کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی ادراک شده ی زوجین در انتظار فرزند

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر کاربردعملی مهارتهای ارتباط صمیمانه بر بهبود کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی ادراک شده زوجین در انتظار فرزند بوده است.روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی سطح شهرستان کاشمر در سال 1390 بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس، از بین زنان باردارداوطلب انتخاب، و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (در هر گروه 10 زوج). هر دو گروه در طی دو مرحله پیش آزمون – پس آزمون ، پرسشنامه کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی ادراک شده را تکمیل نمودند. داده های جمع آوری شده با تحلیل کوواریانس (ancova) مورد تحلیل قرار گرفت ونتایج نشان داد که آموزش این مهارت ،کیفیت زندگی رادر گروه آزمایش در مقایسه با گروه مداخله نما بهبود بخشید (001/0 p<). همچنین نتایج بیانگر این است که سلامت جسمانی ، روانی و روابط اجتماعی گروه آزمایش در مقایسه با گروه مداخله نما به صورت معناداری بهبود یافته است (001/0 p<).به علاوه آموزش این مهارت ،حمایت اجتماعی ادراک شده را در نمره کلی در گروه آزمایش و خرده مقیاس افراد مهم ،در مقایسه با گروه مداخله نما بهبود بخشید (001/0 p<).