مدح در اشعار دوره جاهلی

چکیده: یکی از مهمترین اغراض شعری در دوره ی جاهلی مدح می باشد . مدح در این دوره غالباً با احساسات و عواطف صادقانه و به دور از هر گونه مبالغه و تمجید دروغین به بیان واقعیت های موجود در ممدوح و نیز جامعه ی آن زمان پرداخته است . مدح در این دوره از ابواب مستقل شعری بوده و موضوع آن پیرامون فخر به ارزش های حاکم عصر جاهلی می باشد . مدح در شعر جاهلی معمولا به منظور سپاس و قدردانی است که شاعرانی همچون زهیر بن ابی سلمی و امروالقیس به آن می پرداختند و یا برای ارتزاق و کسب مال و ثروت بود که این نوع مدح را میتوان دراشعار نابغه ذبیانی و اعشی به وضوح مشاهده نمود. شاعران مدیح در این عصر از وصف ، شراب ، قمار و مظاهر طبیعت بسیار بهره برده اند و با عباراتی زیبا ویژگی های بر جسته ی انسانی همچون شجاعت ، شرافت ، نسب و کرم اصیل را در سروده هایشان سر می داداند. این پایان نامه به بررسی موضوع مدح در اشعار جاهلی پرداخته است و مضامین و موضوعات مدیح و نیز مشهورترین شاعران مدیحه سرای این دوره را مورد بررسی قرار داده است .