اثربخشی آموزش حل مسأله دربهبود راهبردهای یادگیری خودتنظیم دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی بخش میان جلگه شهرستان نیشابور

چکیده پژوهش هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزشی گروهی مهارت حل مساله در بهبودراهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان دختر بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر14-11 ساله بخش میان جلگه شهرستان نیشابوردر سال تحصیلی 91-90بودند. برای انجام این پژوهش 40نفر دانش آموز که در پرسشنامه خودتنظیمی(mslq )کمترین نمره را کسب کرده بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به دو گروه همتا تقسیم شدند. سپس با استفاده از روش قرعه یکی از دو گروه به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه گواه منظور شدند. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه تجربی و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و آرایش تصادفی در مورد آزمودنی های همتا شده استفاده شده است.برای آزمودن فرضیات تفاوت معناداربین دو گروه کنترل و آزمایش ابتدا فرضیه همگنی شیب رگرسیون بررسی می شود و سپس آزمون کواریانس اجرا می شود. نتیجه پژوهش حاضر به شرح زیر است: با توجه به اینکه نمره ی میانگین پس آزمون در گروه مداخله (آموزش حل مساله) بیشتر از نمره ی میانگین پس آزمون در گروه کنترل است، می توان گفت که آموزش حل مسأله بر بهبود راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی اثربخش است.