بررسی رابطه نحوه گذران اوقات فراغت و میزان سلامت اجتماعی شهروندان 19 تا 29 ساله منطقه 22 تهران

چکیده: موضوع سلامتی بنیادی ترین عنوانی است که حیات انسان بر آن استوار است و امروزه با دگرگونی شرایط زندگی و تغییر ساختار جامعه،ابعاد جدیدی برای سلامتی مطرح شده است که از آن جمله سلامت اجتماعی است.سلامت اجتماعی در واقع مفهومی است که در بستر اجتماع و روابط بین افراد در شبکه های اجتماعی نمود پیدا می کند و شرایط گوناگونی در شکل گیری آن نقش اساسی ایفا می کند که یکی از این شرایط اجتماعی چگونگی گذران اوقات فراغت و بهره بردن از آن است.هرچند که خود اوقات فراغت نیز حاصل تغییر شرایط و ساختارجوامع در شرایط کنونی است و این دو پدیده جدید که حاصل شرایط جدید است میتواند بر یکدیگر تاثیر متقابل داشته باشد. اصلی ترین مسئله این تحقیق شناسایی نحوه گذران اوقات فراغت وسلامت اجتماعی شهروندان جوان 29-19سال شهر تهران می باشد.از جمله نظریاتی که در این رابطه استفاده گردیده ،نظریه دومازیه در بخش اوقات فراغت وکییز در بخش سلامت اجتماعی می باشد.نوع تحقیق توصیفی و روش انجام آن میدانی و روش گردآوری داده ها،پرسشنامه می باشد و حجم نمونه 380 نفر می باشد.ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز و پرسشنامه خود ساخته محقق برای اوقات فراغت می باشد وبرای تحلیل روابط بین متغیرهااز آماره پیرسون استفاده گردیده.یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان سلامت اجتماعی در بین جامعه آماری در حد متوسطی بوده و رابطه معنادار و مستقیمی بین میزان سلامت اجتماعی ونحوه گذران اوقات فراغت به سبکهای اجتماعی،جسمانی و فکری وجود دارد اما گذران اوقات فراغت با استفاده از فراغتهای هنری با سلامت اجتماعی معنادار نبوده است. همچنین بین میزان رضایت از گذران اوقات فراغت و سلامت اجتماعی فرد رابطه معنادار برقرار می باشد.