هنجاریابی مجموعه آزمون عصب روان شناختی لوریا- نبراسکا(فرم i) در بزرگسالان 18 تا 4 تهران

زمان دفاع: تیر ماه 1386 چکیده پژوهش: با توجّه به کارایی مجموعه آزمون عصب روان شناختی لوریا- نبراسکاlnnb) ) در تشخیص آسیب مغزی، و عدم دسترسی مراکز درمانی، آموزشی و پژوهشی ایران به فرم فارسی آزمون، هدف از انجام این پژوهش، آماده سازی و هنجاریابی مقدماتی ترجمه فارسی(فرم i) lnnb یعنی تعیین روایی، پایایی و تهیه جداول نمرات استاندارد و نرم مقیاس های بالینی و موضع یابی آن مطابق با جامعه پژوهش بوده است. در این پژوهش تعداد 124 نفر، مشتمل بر دو گروه، 99 بیمار غیر آسیب دیده مغزی(مبتلا به اختلالات نورولوژیک چون میاستنی، تشنج، ضایعه نخاعی، سردرد تنشی، ضایعه اعصاب دست و پا، و تومور مخچه) به عنوان اعضای گروه اصلی هنجار یابی، و 25 بیمار آسیب دیده مغزی(دچار سکته مغزی، خونریزی مغزی، ضربه مغزی، تومور مغزی و یا ms ) شرکت داشتند که با توجه به نتایجmri ،ct scan ، و تشخیص متخصص نورولوژیست یا جراح مغز و اعصاب و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند. در این پژوهش عملکرد دو گروه در مقیاس های بالینی و موضع یابی مجموعه آزمون لوریا نبراسکا مورد مقایسه قرار گرفت. در ابتدا i-lnnb به عنوان ابزار این پژوهش به همراه دستور العمل اجرا و نمره گذاری آن ترجمه و پس از تایید روایی صوری و اجرای مقدماتی جهت رفع نواقص و تسلط بر اجرا، بر روی نمونه آماری مورد استفاده قرار گرفت. نمره گذاری با استفاده از ملاک نمره گذاری کمی مقیاس های بالینی و همچنین جداول نمره گذاری مقیاس های موضع یابی انجام گرفت. اطلاعات مربوط به ویژگی های سنی، و تحصیلی آزمودنی ها نیز جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها نرم افزار spss به کار گرفته شد. پس از تبدیل و معادل سازی نمرات مقیاس های بالینی و موضع یابی به نمرات استاندارد، نرم مقدماتی مقیاس های بالینی و موضع یابی نسخه فارسیi-lnnb به دست آمد. برای یافتن پاسخ سوال های پژوهش نیز روش های آماری مناسب به کار گرفته شد. نتایج مربوط به بررسی پایایی با استفاده از روش بازآزمایی، نشان داد که مقیاس های بالینی و موضع یابی از پایایی قابل قبولی برخوردار است. اما به دلیل عدم کفایت نمونه پژوهش و عدم پراکنش درصد بالایی از سوالات، تحلیل عاملی و بررسی روایی سازه نسخه فارسی مجموعه آزمون lnnb-i مقدور نگردید. نتایج مربوط به مقایسه دو گروه بهنجار و آسیب دیده مغزی با استفاده از آزمون t مستقل نشان داد که بین عملکرد دو گروه در مقیاس های بالینی و موضع یابی در سطح (01/0>p)اختلاف معنی دار وجود دارد. در بررسی رابطه بین عملکرد در مقیاس های بالینی و موضع یابی با متغیر سن نتایج نشان داد که بین خرده مقیاس های بالینی: کارکردهای دیداری و ریاضی و بین خرده مقیاس های موضع یابی: آهیانه ای- پس سری راست و متغیر سن در سطح(01/0>p)رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین در بررسی رابطه بین عملکرد در مقیاس های مذکور با متغیر تحصیلات نتایج نشان داد که بین مقیاس های بالینی: کارکردهای لمسی در سطح 01/0 و کارکردهای دیداری و درک گفتاری در سطح 05/0و مقیاس های موضع یابی: آهیانه ای-پس سری راست در سطح 01/0 و پیشانی چپ ، حسی حرکتی راست و گیجگاهی راست در سطح 05/0 و متغیر تحصیلات رابطه معنی دار وجود دارد. با توجه به یافته های پژوهش بهتر است در تفسیر عملکرد آزمودنی ها در خرده مقیاس های مذکور، سن و میزان تحصیلات ایشان مورد توجه قرار گیرد.