رابطه مشارکت اجتماعی و شادی دانشجویان

با مطرح شدن روزافزون اهمیت شادی در سلامتی روان، رضایت از زندگی، و تقویت قوای روانی انسان برای مقابله با پیچیدگیها و مشکلات دنیای امروز، توجه محققان و اندیشمندان و حتی عوام نسبت به آن بیشتر شده است. در این میان اهمیت میزان شادی دانشجویان، که از اصلی ترین سرمایه های هر جامعه ای محسوب می شوند، طبعاً اهمیت مضاعفی می یابد. پژوهش حاضر، در پی آن بود که به بررسی تأثیر مشارکت اجتماعی دانشجویان بر روی میزان شادمانی آنها بپردازد. با استفاده از نظریات موجود یک چارچوب نظری تلفیقی تدوین و براساس آن فرضیه هایی مطرح شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاههای علامه طباطبایی و صنعتی امیرکبیر می باشند که از آن، نمونه ای به حجم 400 نفر با روشهای نمونه گیری تصادفی انتخاب شد، و داده های تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که متغیرهای خوش بینی، ارضاء نیازها، اوقات فراغت و اعتماد به دیگران به ترتیب بیشترین تأثیر رابر روی شادی دانشجویان دارند.