بررسی رابطه بین پایستگی تحصیلی با ادراک خود و فراشناخت در دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین پایستگی تحصیلی با ادراک خود و فراشناخت در دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 91-1390 بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود.بدین منظور 200 (94 پسر و 106 دختر) دانش اموزان مقطع متوسطه در دامنه سنی 18-15 به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند؛ و به پرسشنامه های پایستگی تحصیلی، ادراک خود پورحسین، و فراشناخت ولز پاسخ دادند. داده های حاصل با بهره گیری از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که که بین تمام خرده مقیاسهای فراشناختی (باورهای مثبت در مورد نگرانی، اطمینان شناختی، خود آگاهی شناختی، باورهای منفی در مورد کنترل پذیری تفکر، و نیاز به کنترل افکار) با پایستگی تحصیلی، رابطه معنادار وجود داشت. همچنین رابطه بین پایستگی تحصیلی و ادراک خود به همراه زیر مقیاس های ان (خود مادی، خود فعال، خود اجتماعی، و خود روانی) معنادار بود و نیز رابطه معناداری بین عملکرد تحصیلی و پایستگی تحصیلی بدست نیامد. علاوه بر این بین پایستگی تحصیلی دانش آموزان در پایه های تحصیلی و نیز پایستگی تحصیلی دانش آموزان دختر و پسر مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد. در این بررسی مشخص شد که ادراک خود و پس از ان عملکرد تحصیلی بهترین پیش بینی کننده پایستگی تحصیلی بود. کلید واژه ها: پایستگی تحصیلی، ادراک خود، فراشناخت