اثر اسید بنزوئیک بر عملکرد جوجه های گوشتی و میکروفلور دستگاه گوارش

به منظور بررسی اثر اسید بنزوئیک بر عملکرد و میکروفلور دستگاه گوارش جوجه های گوشتی، 120 قطعه جوجه یک روزه سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار، 3 تکرار و 10 مشاهده به مدت 42 روز پرورش داده شد. تیمارهای غذایی شامل شاهد (بدون اسید بنزوئیک)، ba0.25(%25/0 اسید بنزوئیک)،ba0.5 (%50/0 اسید بنزوئیک) و ba1(%1 اسید بنزوئیک) بودند. در پایان دوره پرورش، افزایش وزن، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و خصوصیات لاشه اندازه گیری شدند. در روزهای 14 و 42 پرورش، از هر تکرار 2 جوجه که به میانگین وزنی آن تکرار نزدیک تر بودند، انتخاب شدند و پس از کشتار، جمعیت باکتری های اسید لاکتیک و کلی فرم در بخش های مختلف دستگاه گوارش، مورد ارزیابی قرار گرفت. از نظر مقدار مصرف خوراک تفاوت بین تیمارها معنی دار بود (05/0p<) و گروه ba1کمترین مصرف خوراک را داشت. گروه های ba0.25 و ba0.5 از نظر این صفت تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p>) ولی به طور معنی داری از گروه شاهد کمتر بودند (05/0p<). وزن نهایی تیمار ba1به طور معنی داری از سایر تیمارها کمتر بود (05/0p<) ولی بین تیمارهای دیگر تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). از نظر ضریب تبدیل غذایی بین تیمارهای آزمایشی، تفاوت معنی دار شد (05/0p<) به طوری که بهترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار ba0.5مشاهده شد. مکمل غذایی اسید بنزوئیک در روز 14 پرورش منجر به افزایش باکتری های اسید لاکتیک در محتویات چینه دان شد، اما این افزایش تنها در تیمار ba0.5معنی دار بود (05/0p<). بین تیمارهای حاوی اسید نیز تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0p>). جمعیت لاکتوباسیل ها در محتویات ایلئوم نیز افزایش یافت اما معنی دار نبود (05/0p>). تعداد باکتری های کلی فرم در محتویات چینه دان و ایلئوم کاهش معنی داری نداشت (05/0p>). داده های به دست آمده در روز 42 نشان داد که استفاده از اسید بنزوئیک تعداد لاکتوباسیل ها را در محتویات چینه دان افزایش داده و بالاترین مقدار آن در تیمار ba1بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (05/0p<). تعداد لاکتوباسیل های ایلئوم در تیمارهای حاوی اسید در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری افزایش داشت (05/0p<) و تعداد کلی فرم های چینه دان در تیمارهای حاوی اسید به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). استفاده از اسید بنزوئیک، رشد کلی فرم ها را در ایلئوم کاهش داد که کمترین میزان آن در تیمار ba1 بود (05/0p<). درنهایت بر اساس نتایج این تحقیق می توان گفت که استفاده از اسید بنزوئیک در سطح 5/0 درصد باعث بهبود عملکرد جوجه های گوشتی شد، ضمن اینکه بر میکروفلور دستگاه گوارش نیز تأثیرات مثبتی داشت. کلید واژه: اسید بنزوئیک، جوجه های گوشتی، خصوصیات لاشه، سویه راس 308