بررسی زمین شناسی مهندسی تونل ملت(تهران) با تاکید بر نشست سطحی

شهر تهران به عنوان پایتخت ایران، یکی از مهم ترین شهرهای ایران است. امروزه ترافیک سنگین و مسائل حمل و نقل درون شهری یکی از مهم ترین مشکل های شهرهای بزرگ می باشد، به نحوی که توسعه شبکه حمل و نقل عمومی از الزامات توسعه شهرهای بزرگ به شمار می رود. با توجه به پیشرفت روزافزون وسائل و روش های حفاری، به نظر می رسد که یکی از بهترین روش ها در جهت کاهش این مشکلات، استفاده از تونل های زیرزمینی است. تونل بزرگراهی ملت که در شمال تهران در حال احداث است، با انتقال حجم قابل ملاحظه ای از ترافیک سطحی به زیرزمین، موجب کاهش ترافیک این قسمت، می گردد. این تونل در داخل آبرفت های دوران چهارم زمین شناسی (آبرفت های a و b) احداث شده است. به منظور دست یابی به اطلاعات زمین شناسی مهندسی مسیر تونل ملت، آزمایش های صحرائی از قبیل نفوذ استاندارد، پرسیومتری، بارگذاری صفحه، لوفران، برش مستقیم برجا و آزمایش مخروط ماسه انجام شده است. آزمایش های آزمایشگاهی مکانیک خاک نیز مانند برش مستقیم (با دو قالب 100 و 300 میلی متری)، نفوذپذیری و ... انجام شده است. مصالح مسیر با توجه به سیمان شدگیثانویه آبرفت های تهران، دارای چگالی بالائی هستند. علاوه بر لزوم ارزیابی خصوصیات زمین شناسی مهندسی آبرفت های مسیر تونل، بررسی موضوع نشست سطح زمین در اثر حفر تونل ملت نیز، موضوع دیگری است که باید در نظر گرفته شود. زیرا حفر تونل و دیگر سازه های زیر زمینی منجر به حذف توده ای از خاک یا سنگ محل و بروز تغییرات قابل توجهی در وضعیت تنش اطراف آن ها می گردد. دلیل اولیه حرکت زمین بالای تونل (که به آن نشست می گویند)، به علت تمایل حرکت زمین به داخل تونل بعد از حفاری است. پیش بینی نشست در اثر حفر تونل نکته کلیدی در فرآیند طراحی می-باشد. در این پژوهش با استفاده از روش عددی (نرم افزار plaxis v 8.2) و به کارگیری روابط تجربی، میزان نشست سطح زمین در چند مقطع بررسی شده است. نتایج حاصل از روش عددی و تجربی با یک دیگر هم خوانی دارند.