مقایسه ی منظومه های خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی

در این پژوهش، منظومه های خسرو و شیرین و لیلی و مجنون نظامی، از دو منظر عناصر داستانی و سبک شناسی مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفته اند. پس از تحلیل عناصر داستانی در دو منظومه، مشخص شد که نظامی در سرودن خسرو و شیرین، به کیفیت عناصر و انسجام آن بیشتر از منظومه ی لیلی و مجنون نظر داشته و در بخش هایی نظیر شخصیت و شخصیت پردازی، لحن، فضا، صحنه و... این امر انسجام و نمود بیشتری دارد. در قسمت سبک شناسی نیز پس از مطالعه و تحلیل مسائل زبانی، ادبی و فکری این دو منظومه، این نتیجه به دست آمده که زبان به کار گرفته شده در لیلی و مجنون، ساده تر و قابل فهم تر از خسرو و شیرین است. از نظر ادبی تشبیه، استعاره، کنایه و تناسبات در منظومه ی خسرو و شیرین بسامد بالاتری دارد و از نظر فکری نیز، منظومه ی لیلی و مجنون درونگراتر از خسرو و شیرین است. در مجموع، شاعر به دلیل شناخت کامل تر زوایای داستان خسرو و شیرین نسبت به لیلی و مجنون، تمام شگردهای هنری خود را در این منظومه به کار گرفته است.