شیوه های مبارزاتی اسماعیلیان الموت

فرق? اسماعیلیه نزاری شاخه ای از اسماعیلیان می باشد که در طی حدود 171 سال از 483 ه . ق تا 654ه . ق بر منطقه الموت حکمفرمایی کردند اینان از اختلاف و انشقاق در مسئل? جانشینی امام جعفر صادق ( ع ) به وجود آمده است . این مدت طولانی در برگیرند? حکومت حسن صباح و هفت تن از جانشینان اوست که از فتح قلع? الموت آغاز و با انقراض حکومت اسماعیلیان بدست مغولان پایان گرفته است . شیعیان به ویژه اسماعیلیان به علّت شیو? ظلم ستیز خود ، همواره مغضوب دستگاه های حکومتی بودند و به سبب مبارزات فرهنگی و مشی مسلحانه یی که بر ضد حکومت های سنی – که آنان را غاصب می شمردند – انجام می دادند پیوسته در خطر تهاجم قرار داشتند . در مقابل این تهاجمات ، پیروان این کیش باید سیاست داخلی و خارجی خود را طوری تنظیم می کردند که ضمن حفظ اصول و اهداف عقیدتی خود ، با در نظر گرفتن شیوه های مبارزاتی مناسب با کانون های مخالف خود که عبارتند از خلفای عباسی و حکومت های سنی وقت چون سلجوقیان ، خوارزمشاهیان ، غوریان ، مغولان و ... بودند مبارزه کرده و قریب به دو قرن تمام ، یعنی تا حمل? مغول به خاک ایران ، در ایران حکومت کردند . هرچند پیروان این فرقه ، پیوسته در اقلیت بودند و هرگز قدرت غالب زمان خود نشدند . ولی توفیقشان ، در حفظ حکومت خود اندک نبود ، اگر چه با مرگ حسن صباح و نخستین جانشین او کیابزرگ امید به تدریج ایده های آنان رنگ باخت و گرفتار فساد ناشی از قدرت شدند . علت توفیق 171 سال? این حکومت به شیوه های برگزید? مبارزاتی این فرقه برمی گردد که شناخت این روش ها و تاثیر آن بر بقای جنبش اسماعیلیان نزاری حائز اهمیت می باشد که در این پایان نامه به بررسی این شیوه ها پرداخته شده است.