بررسی تأثیر استفاده از آب شور در عمل آوری هسته سد- مطالعه موردی، سد کرچای واقع در شرق تبریز

رفتار ژئوتکنیکی خاک های رسی به شدت به شیمی سیال منفذی بستگی دارد. این در حالی است که معمولاً در آزمایشگاه از آب قابل شرب برای تأمین رطوبت مورد نیاز خاک در آزمایشات استفاده می شود. این امر سبب تفسیر نادرست از خواص مهندسی خاک در شرایطی که شیمی سیال منفذی در محل متفاوت از آب قابل شرب است میگردد. از این رو با توجه به کاربردهای فراوان خاک های رسی در پروژه های عمرانی، لزوم انجام آزمایشات مکانیک خاک با آب موجود در محل به منظور تأمین رطوبت مورد نیاز ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق، تأثیر شوری آب بر خصوصیات مهندسی خاک ریزدانه مورد استفاده در هسته سد کرچای واقع در شرق تبریز بررسی شده است. بدین منظور آزمایشات حدود آتربرگ، تراکم، تحکیم، تورم، واگرایی، نفوذپذیری، مقاومت تراکمی و برش مستقیم با آب مقطر، آب نیمه شور و آب شور انجام گردیده است. با توجه به درصد پایین کانی های رسی فعال در خاک، تغییرات ایجاد شده در خصوصیات ژئوتکنیکی خاک چشمگیر نیست. در هر حال نتایج حاکی از کاهش حدود آتربرگ، شاخص تراکم پذیری و شاخص تورم پذیری و افزایش ضریب تحکیم، ضریب نفوذپذیری و پارامترهای مقاومت برشی خاک با افزایش شوری آب منفذی می باشد. همچنین آزمایش تحکیم نشان می دهد با افزایش فشار تحکیم، تأثیر نوع آب کم می شود به طوری که در فشارهای بالا اختلاف بین ضریب تحکیم و ضریب قابلیت فشردگی و ضریب قابلیت فشردگی حجمی بین سه نوع آب اندک است. نتایج بدست آمده به افزایش نیروی جاذبه در بین ذرات خاک توسط املاح موجود در آب و تشکیل ساختار فولکوله نسبت داده شده است. در پایان با توجه به نتایج بدست آمده می توان از آب شور در عمل آوری هسته سد و ساخت سد های کنترل شوری استفاده کرد.