زن در ادبیات منظوم لکی

چکیده ادبیات هر قوم آیین? تمام نمای فرهنگ آن قوم است. با دقت در ادبیات لکی نیز می توان بسیاری از باورها و نگرشهای مردم ساکن در بخش هایی از غرب کشور را در مورد زنان، شناسایی کرد. زن در ادبیات منظوم لکی در نقش مادر، همسر، خواهر، پیرزن، دختر و معشوق ترسیم شده است. همچنین گاه نگاه شاعران لک به زن، نگاهی کلی است. آنان نیز چون غالب شاعران پارسی گو، زنان را گروهی در مقابل مردان و دارای ویژگی های منفی دانسته و اغلب به ذم آنان پرداخته اند. شکل گیری این گونه اشعار در مورد زنان متأثر از فرهنگ عمومی جامعه است که آن نیز خود از باورهای اساطیری و قدمایی تأثیر پذیرفته است. اما نقش مثبت زنان در ادبیات منظوم لکی برخاسته از تأثیر آنان در اقتصاد خانواده و قدرت زایایی فرزندان مذکری است که درانجام امور کشاورزی و دام داری و گاه نزاع های قبیله ای جایگاه خاصی داشته اند. علاوه بر این دو بخش، تجلی گسترده زنان در ادبیات منظوم لکی در سیمای معشوق است. توصیف معشوق در اشعار لکی متأثر از توصیف معشوق در ادبیات ملی ایران است، اما نمی توان نقش فرهنگ رایج در منطقه و خوشامدهای خاص شاعران را نادیده گرفت. کلید واژهها: زن، ادبیات منظوم لکی، فرهنگ، اسطوره، معشوق.