آنالیز داده های صحرایی و آزمایشگاهی بر نشست ناشی از حفر تونل (مطالعه موردی خط 4 مترو تهران)

حفر تونل در اعماق کم و در محیط های خاکی منجر به ایجاد جابجایی های افقی و عمودی در اطراف تونل می گردد. این جابجاییها می تواند به سطح زمین رسیده و موجب آسیب رساندن به سازه های موجود در سطح زمین شود . بنابراین تخمین میزان نشست زمین در اثر حفر تونل در اعماق کم و به خصوص در محیط های شهری که این نشست ها با زندگی مردم در ارتباط می باشد، از اهمیت زیادی برخوردار است . تعیین میدان جابجایی زمین در اطراف یک تونل نیازمند شناخت پارامترهای موثر در نشست و میزان تاثیر آنها در این پدیده است. لذا در این رساله، برای تعیین نشست زمین و بررسی پارامترهای موثر بر آن از روش های تجربی، تحلیلی و عددی استفاده کردیم و میزان نشست سطح زمین ناشی از حفاری تونل خط 4 مترو تهران در محدوده میدان آزادی تا فرودگاه مهرآباد را بدست آوردیم و با بررسی عوامل تاثیر گذار بر نشست، توسط تحلیل معکوس (که بر اساس بهینه سازی مشخصه های مکانیکی مواد پایه گذاری شده است) و با استفاده از نتایج ابزار دقیق و همچنین استفاده از نرم افزار flac ، مقادیر بهینه پارامترهای خاک را تعیین کردیم و از طریق آنها بهترین مدل نرم افزاری که کمترین میزان نشست را بدهد به دست آوردیم و به صورت آنالیز معکوس از این مدل بهینه که کمبود آن در این خط احساس می شد برای تحلیلهای بعدی استفاده کردیم .