بررسی سبک شناسانه ی آثار فارسی سهروردی

سبک شناسی بخش پیچیده و گسترده ای از دانش های ادبی و انسانی است که پژوهشگر را به تشخیص و تمیـز میـان گونه های مختلف بیان در ادب یک ملت و چگونگی آنها قادر می سازد.از جمله آثار ارزنده ی قرن ششم، آثار فارسی سهروردی حکیم متألّه ی اشراقی است.آثار فارسی و رمزی سهروردی به عنوان یکی از شاخص ترین آثار زبان فارسی در عرصه ی تألیفات عرفانی است و جزء لطیف ترین نثرهای عرفانی می باشد.سهروردی با بهره گیری از تمثیل ها، اشعار فارسی، آیات قرآن، کنایه، جناس، سجع، تشبیه، تضاد و تکرار ، فضایی عاطفی و بسیار تأثیرگذار می آفریند که خاص خود اوست . استفاده از جملات کوتاه و به دنبال آن پویایی کلام و برخورداری از کثرت تصویرها نمونه هایی است از لطایف بیان و رموز که این رسائل را در زمره ی زبده ترین آثار نثر فارسی قرار داده است. سبک ذوقی- تمثیلی سهروردی در بیان مقاصد فلسفی تا آن زمان وجود نداشته است و به طور کلی آثار فلسفی به زبان عربی بوده است.این سبک ناشی از ذوق فطری اوست که با صفای ضمیر پرورش یافته است.جوهره ی فکری سهروردی نور است مبتنی بر اشراق و احوال باطنی که به دلیل آمیزش با حکمت ایران باستان از عناصر حماسی و ایران باستان بهره ی نمادین گرفته است. واژه های کلیدی: سهروردی- آثار فارسی- اشراق- سبک- رمز