بررسی اثر بیس فنول a بر یادگیری احترازی غیر فعال و توزیع گیرنده ی d1 دوپامین در هیپوکامپ، مخچه و آمیگدال موش صحرایی نر با روش ایمونوهیستوشیمی

بیس فنول آ، عمدتاً در ساخت پلاستیک های پلی کربناتی، اپوکسی رزین و به عنوان ماده ی غیر پلیمری اضافه شونده به پلاستیک ها استفاده می شود، از طرفی اثرات مضری را بر سیستم عصبی مرکزی پستانداران اعمال می کند. بنابراین حدف از مطالعه ی حاضر 1-بررسی اثر بیس فنول آ بر حافظه و یادگیری در مدل احترازی غیر فعال؛ 2- بررسی اثر بیس فنول آ بر توزیع زیر واحد d1 گیرنده¬ی دوپامین در هیپوکامپ، آمیگدال و مخچه 3- بررسی اثر بیس فنول آ و یادگیری احترازی غیر فعال بر توزیع زیر واحد d1 گیرنده¬ی دوپامین در هیپوکامپ، آمیگدال و مخچه و پری فرونتال مخ موش صحرایی نر است. در این مطالعه از 35 موش صحرایی نر با وزن 220-300 گرم در 7 گروه استفاده شد: 1- گروه کنترل (بدون دریافت محلول) 2- گروه شاهد (روغن کنجد با حجمی مشابه گروه آزمایش بدون یادگیری و با یادگیری) 3- آزمایش 1 (دریافت کننده ی بیس فنول آ در دو دوز 5 و 50 mg/kg/day بدون یادگیری) 4- آزمایشی 2 (دریافت کننده ی بیس فنول آ در دو دوز 5 و 50 mg/kg/day با یادگیری). بیس فنول آ به مدت 15 روز به صورت خوراکی گاواژ شد. یادگیری و حافظه توسط شاتل باکس انجام شد. بررسی توزیع زیر واحد d1 گیرنده¬ی دوپامین توسط تکنیک ایمنوهیستوشیمی انجام شد. جهت مقایسه ی رنگ در نمونه ها از نرم افزار image analyzer استفاده شد. یافته ها از طریق آنالیز واریانس یک طرفه و تست تشخیصی توکی آنالیز شد. سطح معنی داری 05/0>p در نظر گرفته شده است . داده های این پژوهش نشان داد که بیس فنول آ در دوز 50 mg/kg/dayبه طور معنی داری باعث کاهش در مدت زمان ماندن در روشنایی در آزمون بقای حافظه می شود تصاویر حاصله از تست ایمنوهیستوشیمی توسط برنامه نرم افزاری image analyzer بررسی گردید. داده ها نشان داد که بیس فنول آ در دو دوز باعث افزایش معنی داری در توزیع زیر واحد d1 گیرنده¬ی دوپامین در هیپوکامپ، آمیگدال ومخچه شد. بر اساس نتایج این تحقیق بیس فنول آ موجب اختلال در یادگیری، تثبیت و بقای حافظه در روش یادگیری احترازی غیر فعال و باعث اختلال در توزیع زیر واحد d1 گیرنده¬ی دوپامین در هیپوکامپ، آمیگدال ومخچه شد.