ارزیابی روش های تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی

برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی پیامدهایی از قبیل افت سطح آب آبخوان و نفوذ آب شور را به دنبال دارد. یکی از راه های حفظ آبخوان تغذیه مصنوعی آب های سطحی به داخل آبخوان است. در این پژوهش با مدل سازی آبخوان دشت کاشان نحوه تأثیر تغذیه مصنوعی و سیاست های مدیریتی بر آبخوان بررسی گردید. نتایج به دست آمده نشان می دهد که آبخوان بر اثر برداشت بیش از حد سالانه با کسری 38 میلیون مترمکعب مخزن روبرو می باشد. با تغذیه رواناب های حاصله از ارتفاعات در آبخوان می توان در یک دوره پیش بینی 40 ساله افزایش متوسط 5/1 متری در سطح آبخوان را مشاهده نمود. با توجه به برداشت زیاد و کسری مخزن کاهش بهره برداری اصلی ترین راهکار برای حفظ آبخوان می باشد که اجرای سیاست کاهش تخلیه و انجام تغذیه همزمان می تواند در یک دوره 16 ساله سطح آبخوان را در حدود 22 متر بهبود بخشد.