بررسی و تحلیل فولکلور و فرهنگ عامه در شعر سبک خراسانی با تکیه بر شعر فرخی سیستانی، منوچهری و کسایی مروزی

فرهنگ عامیانه متضمن عناصری است که نشان دهنده ی اوضاع اجتماعی اعتقادات و باور ما و آداب و رسوم، عقاید، هنر و ادبیات عامیانه ی یک قوم یا سرزمین است. شاعران به عنوان چکیده و عصاره ی زمان، آثارشان بیانگر اندیشه، احساسات و عواطف مخاطب، تبلور زندگی مردم دوران و هم راستا با تکامل اجتماعی عصراست از این رو با تأمل و بررسی در اشعار شاعران می توان با فرهنگ عامیانه که مجموعه ی تجربیات و تفکرات بشر و هنرها و آداب و سنن یک جامعه است آشنا شد و به شناخت اجتماع و فرهنگ و پیشینه ی تاریخی یک ملت نائل آمد. اشعار شاعران سبک خراسانی و دیوان شاعران بزرگی چون فرخی، کسایی و منوچهری از زندگی مردم و تلخی وشیرینی، زشتی و زیبایی عصر خویش نشأت گرفته است و می تواند خواننده را با اجتماع و آداب و سنن و زندگی پرجوش و خروش مردم آن روزگار آشنا کند. از این رو در این تحقیق اشعار کسایی مروزی، فرخی و منوچهری سه شاعر برجسته ی این دوره انتخاب شد. تا چونان آیینه ای بازتاب اوضاع اجتماعی و واقعیات روزگار در شعر آنان مشاهده گردد و از خلال اشعار آنان سنت ها، عقاید خرافی، پیشه ها، طب و درمان و احکام نجوم، اعیاد باستانی و دیگر موارد مرتبط با فرهنگ عامه بیرون کشیده شود و بدین گونه شناختی اگر چه کلی از اوضاع و مناسبات آن روزگار به دست داده شود.