روابط مغولان و فرنگیان (اروپائیان) از آغاز حکومت مغول تا پایان حکومت ایلخانان در ایران

برقراری ارتباط میان امپراتوری مغول و اروپاییان در قرن سیزدهم میلادی، در نوع خود اولین ارتباط مستقیم میان شرق دور و مغرب زمین به حساب می آید. هنگامی که در اوایل این قرن امپراتوری نوپای مغول دامنه جهانگشایی های خود را توسعه داد در طی مدت اندکی به مرزهای اروپا رسید و اروپا هم از سیر جهانگشایی های مغول بی نصیب نماند. علی الخصوص شرق اروپا از حملات مغولان به سختی آسیب دید و نجات اروپای غربی هم به چیزی مانند معجزه شبیه بود. با فروکش کردن جهانگشایی مغولان و بازگشت آنان از اروپا، پاپ و پادشاهان اروپایی در صد برقراری روابط سیاسی با مغولان بر آمدند و به این طریق سعی کردند که اولا خطر مغولان را از اروپا دفع کنند. هر چند این مکاتبات و مراودات با قاآن های مقیم قراقروم نتیجه چندانی در بر نداشت ولی با روی کارآمدن دولت ایلخانی در ایران توسط هولاگو امید اروپاییان برای اتجاد با ایلخان و نابودی دشمن مشترک صد چندان شد و حجم مراودات دو طرف چند برابر گذشته شد. ولی در نهایت این مراودات به نتیجه عملی مشخصی منتج نشد با این حال شروع این مراودات میان دو طرف تاثیرات خود را در تحولات آتی جهان به جای گذاشت.