بررسی موانع و راهکارهای توسعه روابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری قزاقستان

فروپاشی شوروی و شکل گیری جمهوری های جدید، ارزش و اهمیت جایگاه سرزمینی ایران را در منطقه و جهان بیش از پیش ارتقا بخشیده است. جمهوری های آسیای مرکز محصور درخشکی هستند. این کشورها برای تامین تقاضاهای متنوع و نیز عرضه نفت و گاز خود به بازارهای جهانی، به مسیرهای ارتباطی کوتاه مطمین منهی به آب های آزاد نیازمندند. موقعیت سرزمینی ایارن در قلب منطقه خاورمیانه واقعیت ارزشمند اما بالقوه ای است که می تواند ظرفیت های متنوع و گسترده جدیدی برای تجارت صنعت خدمات ، افزایش درآمد ملی و در نتیجه انباشت سرمایه ها و توسعه و حتی امنیت برای کشور خلق کند. اما زمینه ها و عواملی چون خلاء قدرت ایجاد شده پس از فروپاشی شوروی، موقعیت ژیوپلیتیکی منطقه استقرار در نزدیکی تقاطع آسیا اروپا دارا بودن دومین مخازن بزرگ انرژی دنیا، بازار مصرف انبوه و رو به رشد و تمایل کشورهای آسیای مرکزی برای حضور قدرت های فرا منطقه ای با هدف کاهش وابستگی به روسیه و جذب سرمایه گذاری خارجی و توسعه اقتصادی باعث حضور قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای در آسیای مرکزی گردیده و موانعی جدی برای حضور موثر تر ایران به وجود آورده است. این پژوهش بر آن است که با استفاده از روش توصیفی –تحلیلی ضمن شناسایی مهمترین موانع پیش روی سیاست خارجی ایران و ارزیابی کلی از خط مشی های اتخاذ شده به ارایه راهکارهای مناسب برای توسعه روابط جمهوری اسلامی ایران با جمهوری قزاقستان بپردازد.