مطالعه باززائی در چمن فستوکای بلند (festuca arundinacea) و چمن آفریقایی (cynodon dactylon)

باززائی مهم ترین پیش نیاز برای پیاده سازی برنامه های اصلاحی و انجام ترانسفورماسیون و انتقال ژن از طریق مهندسی ژنتیک در گیاهان مختلف می باشد.لذا در این مطالعه بهترین تیمار تنظیم کننده های رشد برای کالوس زائی و باززائی در چمن فستوکای بلند (festuca arundinacea cv. greystone) و آفریقایی (cyndon dactylon) بررسی و هم چنین ریزنمونه مناسب برای کالوس زائی تعیین گردید. محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (ms) حاوی30 گرم در لیتر ساکارز و 8 گرم در لیتر آگار همراه با تنظیم کننده رشد2 و4 دی کلروفنوکسی استیک اسید (2,4-d) در غلظت های 13، 22، 31 ،40 و 49 میکرومولار به منظورکالوس زائی و همان محیط کشت همراه بنزیل آمینوپورین (bap) در غلظت های صفر(شاهد)، 4/4، 6، 8/8، 11و 3/13 میکرومولار به منظور باززائی به کار رفت. قطعاتی از برگ، ریشه، بذر سالم، بذرخراش دهی شده با سولفوریک اسید 50% و بذر خراش دهی شده با سولفوریک اسید 50% + برش خورده به صورت طولی نیز به منظور تعیین بهترین ریزنمونه استفاده شدند. درمورد چمن آفریقایی در هیچ یک از ریزنمونه ها کالوس تشکیل نشد. نتایج نشان داد که تنظیم کننده رشد 2,4-d تأثیر معنی داری روی کالوس زائی فستوکای بلند داشت و بیش ترین فراوانی از نظر کالوس زائی (46%) در تیمار 31 میکرومولار 2,4-d به دست آمد. بیش ترین وزن کالوس (6/86 میلی گرم) و کم ترین زمان برای کالوس زایی (7 روز) نیز در این تیمار حاصل شد. بیش ترین درصد باززائی شاخساره از کالوس (68%) در تیمار 4/4 میکرو مولار bap بدست آمد. هم چنین بیش ترین تعداد شاخساره با میانگین (6 عدد) و بالاترین وزن تر (440 میلی گرم) و خشک شاخساره (25/44 میلی گرم) در تیمار 4/4 میکرومولار تنظیم کننده رشد bap بدست آمد. از میان ریزنمونه های به کار رفته نیز بذر بالغ برش خورده به صورت طولی که توسط سولفوریک اسید 50% خراش دهی شده بود، مناسب ترین ریزنمونه برای کالوس زایی فستوکای بلند بود.